شاپور احسانی راد از رهبران محبوب کارگری بازداشت شد

ساعت ٢٢ امشب ٢٦ اردیبهشت مامورین امنیتی به درب منزل شاپور احسانی راد عضو هیات مدیره  اتحادیه آزاد کارگران ایران،  از هماهنگ کنندگان طومار ٤٠ هزار امضا بر سر خواست افزایش دستمزدها و نماینده اخراجی محبوب کارگران نورد لوله صفا رفته و او را دستگیر کردند. مامورین اطلاعات حکومت اسلامی با در دست داشتن حکم دادستان شهرستان ساوه شاپور احسانی راد را به اتهام تحریک کارگران نورد لوله صفا بازداشت کردند. بنا بر خبر منتشر شده از سوی اتحادیه آزاد کارگران ایران شاپور احسانی راد طی هفته های گذشته دوشادوش کارگران اعتصابی نورد لوله صفا، برای موفقیت این اعتصاب بر حق کارگران تلاش کرده و اکنون به همین جرم حکم بازداشتش صادر شده است.

طبقه کارگر با قدرت باید فاشیسم خانه کارگر را عقب زند!

روز جهانی کارگر امسال بیش از هر وقت تقابل دو صف آزادیخواهی و انسانیت از یکطرف و بربریت و توحش سرمایه داری در ایران از طرف دیگر را به نمایش گذاشت. فاشیست های خانه کارگر و ایادی اش  تلاش کردند این روز را با شعارهای تفرقه افکنانه و قومی شان علیه کارگران افغان و در حمایت از دولت روحانی و نظام حاکم مصادره کنند. در مقابل  صف آزادیخواهی و انسانیت با شعار “نه قومیت، نه، ملیت، زنده باد انسانیت”  قد علم کرد.

ده اسفند نقطه عطفی در مبارزات معلمان و مردم

اعتراضات هزاران نفره معلمان در دهم اسفند سرفصل جدیدی در مبارزات آنان و کل جامعه بود. این تجمع در حالی صورت گرفت که قبل از آن کارگران، پرستاران و بازنشستگان با خواست افزایش حقوقها به اعتراض برخاستند. این مبارزات را خواست مشترک افزایش دستمزدها به هم پیوند میداد و ابعاد اجتماعی اعتراض میلیونها کارگر، معلم، پرستار علیه فقر و گرانی و دستمزدهای زیر خط فقر را بیان میکرد. این را در پلاکاردی که معلمان بدست گرفته بودند و در آن نوشته شده بود: “خط فقر سه میلیون و پانصد هزار، حقوق معلم یک میلیون”، در بند بیانیه ٦ تشکل کارگری بر سر خواست افزایش دستمزدها، در شعار اعتراضی کارگرانی که در ٥ اسفند مقابل مجلس تجمع کردند و یک خواست مهم آنان پر شدن فاصله خط فقر و دستمزد کارگران بود و نیز در طومار اعتراضی بازنشستگان، با همین مضمون میتوان دید. این خواست در پیامهای همبستگی از مبارزات معلمان از سوی کارگران و نهادهایی اجتماعی چون کانون نویسندگان و در پیوستن جمع هایی از کارگران، پرستاران، دانشجویان با پلاکاردهایی که همبستگی شان را با معلمان اعلام میداشت، وجود دارد. و این مجموعه حکایت از ابعاد اجتماعی این اعتراضات و جلو آمدن موجی از مبارزه بر سر زندگی و معیشت دارد.

پر جنب و جوش ترین هفته سال

هفته ای که گذشت پرجنب و جوش ترین روزها را از زاویه اعتراضات کارگری شاهد بودیم. اعتراضاتی که پایان نگرفته است و سرآغازی است بر تحولاتی بسیار امیدبخش تر و مهم تر. این هفته کارگران، معلمان، پرستاران، بازنشستگان، هر کدام با بیانیه ها و تجمعات اعتراضی خود با خواست افزایش دستمزدها جلو آمده و میگویند که دیگر تحمیل این حقوقهای خفت بار را نمی پذیرند. میگویند اگر خط فقر سه میلیون و پانصد هزار تومان است، دستمزدها و حقوقها نیز باید فاصله اش تا این رقم پر شود. و این اتفاقات در فضای انفجاری جامعه اتفاقات سیاسی مهمی است که نشانگر باز شدن فاز جدیدی در مبارزات کل جامعه است. مبارزاتی که اقتصاد و معیشت یک محور اصلی آنست و تصویری از اوضاع امروز جامعه بدست میدهد. مدتهاست که از جلو آمدن جنبش های اجتماعی با خواستها و مطالباتش سخن میگویم. از جمله از اعتراض علیه آلودگی هوا و آب آشامیدنی، جنبش حجاب برگیران، جنبش شادی جوانان با کمپین های موزیکشان در خیابانها علیه قوانین ارتجاعی اسلامی، جنبش علیه اعدام، جنبش برای آزادی زندانیان سیاسی، جنبش عظیم سازمانیابی در شبکه اجتماعی وایبر و خطوط تلفن های هوشمند که صدای وحشت رژیم را بلند کرده است، همه گوشه های مهمی از تحول عظیمی است که در جامعه شاهدش هستیم.

هشت مارسی متفاوت از هر سال

هشت مارس روز جهانی زن و روز آزادیخواهی و برابری طلبی است. ما این روز را  امسال در جهانی متفاوت از هر سال گرامی میداریم. از یکسو تحرکات جریانات اسلامیست در خاورمیانه  و در گوشه گوشه جهان را می بینیم و از سوی دیگر جنبشی انسانی علیه توحش و جنایات آن را شاهدیم  در این راستا اتفاقاتی تاریخی چون به خیابان آمدن سه میلیون انسان در اعتراض به حمله جنایتکارانه تروریست های اسلامی و در دفاع از آزادیخواهی در فرانسه با شعار من شارلی ابدو هستم و یا جنبش چپی که در جایی چون یونان خیابانها را از آن خود کرد و با  دست بردن به قدرت سیاسی  راه را برای گفتمان چپ و آزادیخواهی باز کرده است، نشانگر تحولات سیاسی جهان امروز است. به عبارت روشنترصحنه سیاسی امروز جهان از دو  تقابل آشکار جنبش ارتجاع اسلامی و جنبش چپ، و از رو در رویی دو طبقه حکایت دارد. به این معنی که اگر جنبش ارتجاع اسلامی و پدیده های جنایتکار و آدمخواری چون داعش، جمهوری اسلامی و بوکوحرام و غیره اوج انحطاط سرمایه داری به بن بست رسیده جهانی را نمایندگی میکنند، جریانات چپ و آزادیخواه  متعین تر و سازمانیافته تر دارند به جلو می آید و پاسخ واقعی به توحش سرمایه داری و انحطاطش هستند. در این شرایط است که به استقبال هشت مارس میرویم. و در چنین شرایطی این روز بیش از هر وقت جایگاه طبقاتی خود را باز می یابد. خصوصا اینکه یک نیروی مهم این جدالها امروز جنبش رهایی زن است.

انقلاب ٥٧ و نقش کارگران

هر تحلیلگری وقتی به گذشته بازمیگردد اوضاع را از زاویه دیدگاه معین خود زیر ذره بین میگذارد و تبیین میکند. از جمله کتب بسیاری در مورد تاریخ انقلاب ٥٧ به نگارش درآمده و بخش اعظم آنها تاریخ این دوره را به نقش اسلام سیاسی به رهبری خمینی خلاصه کرده اند. تا بگویند این انقلاب “اسلامی ” بود. تا نقش کارگران و چپ را که بطور واقعی خواستهای انسانی و برحق مردم را نمایندگی میکردند، به حاشیه ببرند و خط بطلانی بر حقانیت این انقلاب بکشند. از همین رو روزشمارشان از روزهای انقلاب، صرفا  شمار روزها و مناسبت های مذهبی ایست که  خمینی و دارو و دسته هایش رقم میزدند و تلاش کردند اوضاع را به سمت دیگری برند. برخی هم به دلایلی قابل توضیح با رجوع به جنایاتی که جمهوری اسلامی در طول سی و چند سال حاکمتیش بر مردم روا داشته ، تلاش میکنند انقلاب مردم در سال ٥٧ را تخطئه کنند و برای دیکتاتوری پهلوی حرمتی بخرند.

کمک پنج میلیاردی بابک زنجانی به ستاد انتخاباتی روحانی

یک خبر داغ در این روزها پرداخت ۵ میلیارد تومان توسط بابک زنجانی به ستاد انتخاباتی حسن روحانی است. این خبر را حمید رسایی از نمایندگان مخالف دولت روحانی در مجلس در سایت خود فاش کرده و مینویسد که “شنیده ها” از “کمک مالی پنج میلیارد تومانی” بابک زنجانی، از متهمان فساد مالی و اقتصادی به ستاد انتخاباتی حسن روحانی حکایت دارد. او در این رابطه گفته بود: “این مبلغ در مقایسه با کمک ۱۰ یا ۱۵ میلیون تومانی “محمدرضا” رحیمی به برخی نمایندگان مجلس هشتم هیچ است، هیچ”. در برابر این خبر اکبر ترکان مشاور روحانی در گفتگو با میزان میگوید “این اظهارنظر حرف بی‎ربطی است و بنده آن را تکذیب می‌کنم و به صراحت می گویم که این موضوع صحت ندارد”.درز چنین خبرهایی و رودرویی باندهای حکومتی بر سر دزدی هایشان بیش از هر چیز بیانگر اوج کشاکش درون حکومتی است که فساد تمام سطوحش را گرفته است. این داستان در عین حال بی اعتباری مضحکه های انتخاباتی جمهوری اسلامی را بیش از بیش مقابل چشمها میگذارد.

اوضاع جدید خاورمیانه و شمال آفریقا و موقعیت جنبش کارگری

بیانیه زیر در اولین جلسه شبکه همبستگی کارگری خاورمیانه و شمال آفریقا در ١٢ ژانویه مورد بحث و تایید قرار گرفت. این بیانیه جهت گیری های سیاسی این دوره این شبکه را روشن میکند.

اوضاع جدید خاورمیانه و شمال آفریقا و موقعیت جنبش کارگری

 نگاهی به اوضاع خاورمیانه و تحولات اخیر آن نشان میدهد که کارگران امروز با یک “خاورمیانه جدید” با چشم اندازهای روشن تر و امید بخشی تری روبرو هستند. پیوندهای سیاسی مهمی مبارزات مردم خاورمیانه و شمال آفریقا را در برابر دولتهای ارتجاعی منطقه که قربانیانش کارگران و مردم هستند،  به هم وصل میکند. این شرایط حکایت از این دارد که  امروز ما  به بیشترین همبستگی در مبارزات مردم این منطقه و بویژه جنبش کارگری در سطح خاورمیانه نیاز داریم.  شبکه همبستگی کارگری خاورمیانه و شمال آفریقا در پاسخگویی به گوشه ای از این نیاز فوری و حیاطی تشکیل شده است و کل این تحولات سیاسی را به خود مربوط میداند. این شبکه تلاش دارد صدای کارگر معترض به کل اوضاع سیاسی و شرایط کاری را بازتاب دهد. این یک گام مهم ولی اولیه در راه ایجاد یک همبستگی جهانی کارگری است.

اعتصاب واعتراض گسترده معلمان در دو روز گذشته

به گزارش تارنمای کانون صنفی معلمان طی روز های سه شنبه و چهارشنبه ۳۰ دی و اول بهمن ماه معلمان سراسر کشور در اعتراض به وضعیت نامناسب معیشت و منزلت و امنیت خود دست به اعتصاب سراسری زدند. این اعتصاب بدون هماهنگی کانون های صنفی سراسر کشور و در تمامی استان ها و تمامی شهر ها و روستاهای کوچک و بزرگ کشور انجام شد. این بار این معلمان معترض هستند که ابتکار این اعتراضات را در دست گرفته اند. بنا بر گزارش تارنمای کانون صفنی در تهران در مناطق ۲،۵،۶،۷،۸،۹،۱۰،۱۱،۱۴،۱۷،۱۸،۱۹ و شهرستان های استان تهران نواحی رباط کریم، شهریار و شهر قدس، ملارد، ورامین و پاکدشت، رودهن و بومهن و از استان های اصفهان، گیلان، شیراز، همدان، لرستان خراسان، سیستان و بلوچستان و خوزستان (علی الخصوص شهر خرمشهر)، کردستان، آذربایجان، یزد و کرمان و سمنان این اعتصاب صورت گرفت. بنا بر خبر در دبیرستان های پسرانه و در شهرهای کوچک استان ها

ومناطق محروم تر تحصن با جدیت بیشتری مورد حمایت قرار گرفت.

حمایت اتحادیه سراسری کارگران تونس از بهنام ابراهیم زاده فعال کارگری در زندان

اطلاعیه شماره ١١: کمپین “بهنام را آزاد کنید”

بدنبال تشکیل اولین جلسه شبکه همبستگی کارگری خاورمیانه و شمال آفریقا، و تصمیم گیری در مورد جلب همبستگی بین المللی از کارگران زندانی در ایران،  اتحادیه کارگران تونس “UGTT” طی نامه این به مناسبت هفته بهنام ابراهیم زاده، حمایت خود را از بهنام اعلام داشته و خواستار آزادی وی از زندان شده است. ( نامه ضمیمه است) . در نامه حمایتی اتحادیه کارگران تونس آمده است:

اولین جلسه شبکه همبستگی کارگری خاورمیانه و شمال آفریقا تشکیل شد

اعلام حمایت شبکه همبستگی کارگری خاورمیانه و شمال آفریقا از بهنام ابراهیم زاده فعال کارگری در زندان

شبکه همبستگی کارگری خاورمیانه و شمال آفریقا در کنفرانسی که از سوی کمیته همبستگی بین المللی کارگری – ایران در ٦ سپتامبر ٢٠١٤ برگزار شد، توسط فعالین کارگری و کمونیست از کشورهای مصر، تونس، ایران، عراق شکل گرفت. طرح تشکیل این شبکه ضمیمه است. یکی از تصمیمات این شبکه برگزاری جلسات روتین ماهانه و بحث و گفتگو در مورد آخرین اتفاقات سیاسی در این کشورها و وضعیت جنبش کارگری در آنجاست. بر این اساس اولین جلسه شبکه همبستگی کارگری خاورمیانه و شمال آفریقا در ١٢ ژانویه ٢٠١٥ برگزار شد. در این جلسه فعالینی از کشورهای مصر، تونس، مراکش ، ایران شرکت داشتند. اما مرتبطین این شبکه از عراق و الجزایر متاسفانه نتوانستند شرکت کنند.

هفته ای پر از اعتراض در میان کارگران

هفته ای که گذشت هفته پر جنب و جوش اعتراض در مراکز مختلف کارگری و از جمله در کارخانه ایران خودرو با هزاران کارگر  بر سر خواست افزایش دستمزدها بود. در این اعتراضات کارگران خواهان افزایش دستمزدهایشان میشوند، در اعتراض به تعویق افتادن دستمزدهایشان دست از کار کشیده و اعتراضشان را به خیابان میکشند. به نا امنی محیط کار خود اعتراض میکنند، علیه طرحهای تعرضی دولت تحت عناوین مختلفی چون “اصلاح قانون کار”، “لایحه خروج از رکود” و غیره به اعتراض بر میخیزند و غیره. گستردگی این اعتراضات آشکارا بر فضای شهر ها تاثیر گذاشته است و آنرا در عکس العمل مقامات حکومتی و کارفرمایان به روشنی میتوان دید. به مبارزات کارگری در هفته ای که گذشت نگاهی می اندازیم.

پاریس: موج عظیم و بی سابقه انسانی در حمایت از آزادی و علیه ارتجاع

امروز ١١ ژانویه تصاویر با شکوه و شورانگیر از حضور میلیونی مردم در فرانسه توجه جهانیان را به خود جلب کرد. خبرگزاریها اعلام کردند که این تظاهرات در تاریخ فرانسه بی سابقه بوده است. مردم از سراسر فرانسه و از کشورهای مختلف در دفاع از آزادی بیان و در حمایت از کارتونیستها و نویسندگان مجله سکولار “شارلی ابدو” به وسعت شهر به خیابان آمده اند. شعار “ما همه شارلی هستیم”، “ما نمی ترسیم”، همه جا موج میزند. یکی از شعارهای جالب که در صفحه تلویزیون توجه را جلب میکرد، شعار زیر بود

  (if god existed he would ashamed)”

یعنی اگر خدا وجود داشت باید شرم میکرد. از سوی دیگر دوربین های تلویزیون بر روی سران دولتهای جهان فوکوس میکرد. آن میلیونها نفری که به خیابان آمده بودند قطعا برای حمایت از فرانسوا اولاند و نتانیاهو و آنجلا مرکل و نمایندگان دولت آمریکا و امثال اینها به خیابان نیامده بودند. چون میدانند که اینها و کلا دولتهای غربی خود زمینه ساز و حامی همین تروریستهایی بوده اند که دارند از مردم جهان هرروز قربانی میگیرند.

ادعایی دروغ!

 آملی لاریجانی رئییس قوه قضایی حکومت اسلامی، طی سخنانی در جلسه مسئولان عالی قضایی در سوم دیماه تضیع حقوق زنان در ایران را “ادعایی دروغ و تکراری” خواند و گفت:” زنان در کشور ما حسب قانون می توانند در مناصب و مقامات و امور مختلف حضور یابند اما صرف حضور نداشتن آنان در برخی مناصب دلیل تضییع حقوقشان نیست؛ کمااینکه به عنوان مثال تاکنون در آمریکا نیز هیچ زنی رئیس جمهور نشده است پس ما نیز باید بگوییم فعالیت زنان در آمریکا محدود و حقوق آنان تضییع شده است؟

نفس اینکه جناب آملی لاریجانی رئییس قوه قضاییه ناگزیر میشود پاسخگوی مساله نقض حقوق زنان در ایران شود، حکایت از فشار اجتماعی مردم و انعکاس این جنبش اعتراضی در سطح جهان است که بر گرده این حکومت ضد زن و آپارتاید جنسی وارد میشود.

جناب طایی یک عذرخواهی به کارگران بیکار بدهکار است

بنا بر خبر مندرج در ایرنا؛ طایی معاون “کارآفرینی و توسعه اشتغال وزیر تعاون، کار و رفاه اجتماعی” میگوید: “ما در کشور هفت میلیون نفر “بیکاره” داریم، افرادی که فاقد هرگونه درآمدی هستند. این افراد نه اشتغال دارند٬ نه مهارت، در عین حال به دنبال اشتغال هم نمی گردند.”.

او بیشرمی را به حدی میرسد که این ٧ میلیون را “علاف” میخواند.

مشتی آیت الله میلیاردر دزد و بیکاره٬ بر گرده جامعه حکومت میکنند، گله های آخوند و طلبه هایشان بیکاره هایی هستند که کاری جز خرافه پراکنی و حفظ پایه های حکومت اسلامی ندارند، اوباش حزب الله و ماموران امر به معروف و نهی از منکر بخش مهمی از دستگاه سرکوب حکومتند و تنها کارشان پاسداری ارکان نظامشان است، مشتی جنایتکار در راس قوه قضایی و دادگاهها و زندانهایشان قرار دارند، نیروی انتظامی، بسیج، سپاه و نیروهای سرکوبگر رژیم بابت جنایاتشان حقوقهای هنگفت میگیرند و بالاخره اینکه تنها یک قلم از دارایی های برملا شده بیت رهبری بالغ بر ٩۵ میلیارد دلار است.

خطرناک تر از بمب اتم!

مدتهاست که سران حکومت اسلامی دارند نسبت به نقش ماهواره و شبکه های اجتماعی به یکدیگر هشدار میدهند و لرزشان برداشته است. آخرین موردش سخناان عبدالرضا دشتی فرمانده بسیج بوشهر در همایش ماهواره در این شهر است. او طی سخنانی میگوید:” اثر تخریبی ماهواره و شبکه های اجتماعی که استکبار آنرا اداره میکند از بمب های شیمیای و اتمی بیشتراست. او فریادش از “هجمه فرهنگی” ماهواره بلند شده و میگوید:” خطر ماهواره فقط محدود به گروه سنی کودکان، نوجوانان و جوانان نیست بلکه تهدیدات این ابزار رسانه ای بزرگسالان را نیز نشانه گرفته است.”. او در این سخنان بار دیگر به شکستشان اعتراف کرده و از اینکه در بوشهر طرح جمع آوری ماهواره بخوبی انجام نشده ، سخن میگوید.

بیکاری میلیونی و ٢٤٣ هزار کارگر در آستانه بیکارسازی

ربیعی وزیر کار دولت روحانی در همین هفته با حضور در جمع کارگران شرکت سیمان ساوه، ضمن اشاره به برنامه های “مهم” دولت “تدبیر و امید” شان از خطر بیکار شدن ٢٤٣ هزار کارگر خبر میدهد. راهکارشان نیز برای جلوگیری از این بیکارسازی ها، بخشودگی جرایم بیمه ای کارفرمایان در طرح بودجه سال آتی است. تا بقول ایشان کارفرمایان بتوانند جانی بگیرند. واقعا بیشرمی هم حدی دارد.

قبلا نیز روزنامه جمهوری اسلامی طی گزارشی به نقل از محجوب نماینده مجلس اسلامی از وضعیت بحران واحدهای تولیدی و اخراج ١٠٠ هزار کارگر در هزار واحد تولیدی طی یکساله اخیر خبر داده بود.
نکته اینجاست که با وجود ابعاد تکاندهنده و فاجعه بار بیکاری در ایران، دارند از بیکارسازیهای گسترده تر خبر میدهند.

بحثی درباره تشکل‌های کارگری

میزگردی با حمید تقوائی و شهلا دانشفر

ناصر اصغری: اخیرا یکسری مجادلاتی ظاهرا بر سر ایجاد تشکل سراسری کارگری در بین تعدادی در ایران و خارج از ایران در گرفته است و موافقین و مخالفین این بحث درباره چگونگی و چرائی ایجاد تشکل سراسری بحثهایی را مطرح کرده اند. جدا از اینکه محتوای این مجادلات چیست، تشکل سراسری کارگران چی هست و چگونه بوجود می آید؟

شهلا دانشفر: همانطور که اشاره کردید جدا از چند و چون این مجادلات، بحث اصلی بر سر تشکل سراسری کارگری است. اما منظور از تشکل سراسری کارگری چیست؟ وقتی بحث بر سر تشکل کارگری است یکی تشکل سراسری سیاسی کارگری است که همان حزب است. دیگری تشکلهای صنفی کارگری است که طبعا موضوع اصلی بحث میزگرد امروز ماست. تشکل های صنفی کارگری اشکال مختلفی دارد و ما در این مورد بحث های مفصلی داشته ایم. از نظر ما دو شکل مشخص آن شوراهای کارگری و سندیکای کارگری هستند. و ما همیشه اعلام کرده ایم که خود را متعلق به جنبش شورایی میدانیم چون پایه و اساسش بر مجامع عمومی کارگری است. شکل واقعی اعمال اراده کارگران است. شکلی از سازمانیابی است که هم در مبارزات جاری کارگر را متحد نگاه میدارد و هم به کارگر امکان میدهد که با اتکا به آن بتواند در جلوی صحنه سیاسی جامعه نقش قدرتمندتری ایفا کند. آنجایی هم که کارگر بنا بر خصلت کار سندیکای کارگری ایجاد میکند، باید متکی به مجمع عمومی کارگری باشد تا نماینده اراده توده کارگر باشد.

گرانی های سرسام آور و دستمزد های زیر خط فقر

مرکز آمار ایران، متوسط هزینه زندگی در تهران را ٢ میلیون و ٢٨٠ هزار تومان اعلام کرد. در این گزارش آمده است: “ماهیانه یک میلیون و ۸۴۰ هزار تومان صرف هزینه‏‌های غیر خوراکی چون اجاره بها، آب و فاضلاب، سوخت و روشنایی، لوازم و اثاث منزل، خدمات بهداشتی و درمانی، حمل و نقل و غیره ‎میشود و تنها ۴۴۵ هزار تومان در ماه صرف مواد خوراکی و دخانی خانوارها می‌گردد”.

این درحالیست که پور موسی دبیرکل کانون عالی شوراهای اسلامی کار در سخنی در ٣٠ مهر از رسیدن خط فقر به ١٠٠٠ دلار یعنی به رقمی بیش از سه میلیون و دویست هزار تومان در ماه اشاره دارد. در همین مدت نیز نان گران شد و کابوس گران شدن کالاهای مهم دیگری بر زندگی مردم سایه افکنده است. گران شدن هزینه کالاهای حامل انرژی نیز از دیگر وعده های شوم دولت اسلامی به مردم است.

نگاهی به مبارزات پرستاران و نقش “خانه پرستار”

پرستاران یک بخش محروم جامعه هستند. حقوق های نازل، فشار کار سنگین، ساعت کار طولانی، عدم ایمنی جانی از جمله معضلات آنهاست.پرستاران تا کنون تجمعات اعتراضی متعددی در رابطه با خواستهایشان داشته اند. آخرین مورد آن تجمع روز ٢٣ آذر در خیابان پاستور جلوی نهاد رئیس جمهوری و همزمان در شهرهای اصفهان، یزد، مشهد و شیراز است که به این اعتراضات ابعاد نسبتا سراسری تری میداد. در اعتراضات این روز به پرستاران وعده داده شد که به خواستهایشان رسیدگی خواهد شد و آنان اولتیماتوم دادند که اگر تا روز پرستار، یعنی ٥ اسفند ماه پاسخی نگیرند، دست به اعتراض گسترده تری خواهند زد.

پرستاران بعنوان کارکنان بخش خدمات در جامعه،  بدلیل ارتباط مستقیمشان با مردم، یکی از بخش های کلیدی هستند و اعتراضاتشان انعکاس گسترده ای در میان مردم پیدا میکند. خصوصا وقتی این اعتراضات ابعاد سراسری و گسترده بخود میگیرد. اینجا نگاهی مختصر به آخرین حرکت اعتراض پرستاران و خواستهای واقعی آنها و برخی حاشیه های آن  داشته باشیم

گرانی نان را نمی پذیریم

گران شدن نان شوک مصرفی دیگری بر زندگی بخش عظیمی از جامعه وارد کرد. دولت روحانی همچون دولتهای قبلی، در ادامه سیاست ریاضت اقتصادی و صندوق جهانی با حذف کامل سوبسید نان  این سیاست را به آخر خط برد.  در نتیجه  قیمت نان که یک قلم اساسی هزینه های مردم است صد درصد و بعضا تا ٢٠٠ درصد افزایش یافت. بدین تریتب آخرین لقمه نان  مردم گرسنه و فقیر جامعه از سفره شان ربوده شد.  این اقدام طبعا مساله به گران شدن نان خلاصه نمیشود، بلکه متعاقب آن قیمت دیگر کالاهای اساسی مردم در همین هفته افزایش یافت و زمزمه های بحث بر سر افزایش دوباره قیمت کالاهای حامل انرژی از جمله بنزین نیز شنیده میشود. با اعتراضی سراسری علیه تعرضات هر روزه جانیان اسلامی به زندگی و معیشتمان بایستیم و گرانی نان را نپذیریم.

مجلس عقب نشست

بیمه کارگران ساختمانی ادامه می یابد.

مجلس اسلامی از تابستان امسال طرح تغییرات در ماده ۵ قانون “بیمه اجتماعی” کارگران ساختمانی را ارائه داد که به موجب آن، وضع بیمه این کارگران بدتر میشد و بخش بسیاری از آنان از شمولیت همین حداقل بیمه نازل تامین اجتماعی محروم میشدند. در تغییرات بند مورد اشاره تصریح شده بود که تامین اجتماعی هر میزان که از محل ١٢ درصد کل هزینه‌های صدور پروانه ساختمانی منابع مالی تأمین شود، به همان میزان می‌تواند کارگران ساختمانی را بیمه کند. معنی آشکار آن نیز فراهم کردن شرایط خارج کردن این کارگران از پوشش این بیمه بود. بحثشان نیز اینست که تامین اجتماعی با “کسری بودجه” مواجه شده است و حتی ٨٠٠ هزار کارگر ساختمانی که در ۴ سال گذشته تحت پوشش قرار داشته اند، را نمیتواند بیمه کند. به این معنی که طبق اعلام سازمان تامین اجتماعی امسال ٧٠٠ میلیارد تومان منابع برای بیمه کارگران ساختمانی اختصاص داده شده است که با آن معادل ۴٠٠ هزار کارگر میتوانند بیمه ‌شوند و با تغییر جدید در قانون بیمه این کارگران ۴٠٠ هزار کارگر دیگری که از سال‌های گذشته تحت پوشش بیمه قرار گرفته‌اند، از شمولیت این بیمه خارج می‌شوند

پرونده ای باز

سعید مرتضوی از چهره های منفور و جنایتکار حکومت اسلامی است. او دو پرونده جنجالی دارد که از اولی جان سال بدر برد و دومی یعنی پرونده اختلاس های میلیاردی در تامین اجتماعی، در جریان است. در پرونده اول مرتضوی زیر فشار اعتراض جامعه ، بخاطر جنایاتی که در سال ٨٨ در کهریزک روی داد، محاکمه شد. در سال ٨٨ فرمان اصلی سرکوب را خامنه ای داد و فرماندهای ارشد حکومت اسلامی چون رادان و احمدی مقدم و کل سیستم قضایی در خدمت آن چیزی که در کهریزک روی داد، قرار داشتند. پشت مرتضوی نیز به کل این دستگاه سرکوب و جنایت گرم بود. از همین رو بعد از ۴ سال کشاکش و جدالهای درونی شان، بالاخره مرتضوی با گرفتن حکم انفصال دائم از مشاغل قضایی و ۵ سال از مشاغل دولتی و پرداخت ٢٠٠ هزار تومان جریمه نقدی توانست رها شود. اما پرونده دو م او باز است

آیت الله اردوغان و دفاع صریح از تبعیض علیه زنان

سوم آذرماه رجب طیب اردوغان رئیس جمهور ترکیه در کنفرانسی بر سر موضوع حقوق زنان ، طی سخنانی اعلام داشت که زن و مرد برابر نیستند و برابری زن و مرد با طبیعت در تضاد است. او سپس با تاکید بر وظیفه “مادری” زنان و حقوق مادر از دیدگاه اسلام، بر اینکه زنان باید چه تعداد فرزند داشته باشند، فتوایش را داده و میگوید هر زن باید سه فرزند داشته باشد.

این همان اسلامی است که امثال بی بی سی و رسانه های فارسی زبان دولتهای غربی، آنرا “اسلام مدرن و میانه” میخوانند. هرکس میتواند بفهمد که اگر این جناب آخوند اردوغان قدرت داشته باشد و توازن قوا به او اجازه دهد، با احادیث و قوانین ارتجاعی اسلام چه بلایی سر زنان و همه مردم خواهد آورد.

یک اتفاق سیاسی مهم، قانون دفاع از حقوق زن در کانتون جزیره

اول نوامبر ٢٠١٤ مجمع قانونگزاری کانتون جزیره در کردستان سوریه در اجلاس بیست و هفت خود قانون عمومی ویژه زنان را به تصویب رساند و این قانون توسط روسای مشترک این کانتون به امضا رسید.

این قوانین  با مفادی چون ممنوعیت چند همسری، لغو ازدواج اجباری و ممنوعیت ازدواج دختران کمتر از ١٨ سال،  حق برابر در ارث، حق برابر در شهادت، ممنوعیت خشونت و تبعیض علیه زنان، لغو مهریه، شیربها، ممنوعیت قتل های ناموسی، حق زن در حضانت از کودک و … بسیاری از مبانی بینادی قوانین ارتجاع اسلامی را به چالش کشیده و ضربه ای محکم بر ارتجاع اسلامی در کل منطقه است

اخراج ١۰۰ هزار کارگر

روزنامه جمهوری اسلامی در هفته گذشته طی گزارشی به نقل از محجوب نماینده مجلس اسلامی از وضعیت “بحرانی” واحدهای تولیدی و اخراج ١٠٠ هزار کارگر در هزار واحد تولیدی طی یکساله اخیر خبر میدهد. این صدهزار کارگر با خانواده هایشان جمعیت چند صد هزاره ایست که  بدون هیچگونه تامینی از کار بیکار شده و زندگی و معیشتشان به خطر افتاده است. جمهوری اسلامی در قبال این کارگران و جمعیت میلیون بیکار در جامعه مسئول است.

 این درحالیست که هدف اصلی دو بند ٢٧ و ١۶۵ طرح “اصلاح” قانون کارشان باز گذاشتن بیشتر دست کارفرمایان برای بیکارسازیها، تهدید کارگران معترض به اخراج  و کشیدن کار بیشتر از گرده کارگر است.

زلزله ای در بازار کار ایران

یک موضوع جنجالی در حکومت، آمارهای ارائه شده از سوی دولت روحانی در رابطه با “بهبود” وضعیت بازار کار است. تا جایی که مقامات ارشد دولتی وادار به واکنش شده اند. در همین رابطه محمد باقر نوبخت به عنوان سخنگوی دولت به تازگی در یک واکنش رسمی به دفاع از عملکرد دولت “تدبیر و امید”، از افزایش ٤٠٠ هزار شغل جدید در تابستان ٩٣ نسبت به سال گذشته سخن میگوید. این درحالیست که بنا به گزارش منتشر شده از سوی خبرگزاری مهر، طی تابستان امسال حدود ٢٣ میلیون و ٧٥٧ هزارنفر از مردم کشور، جزو جمعیت فعال اقتصادی قرار گرفته اند، اما از جمعیت ٦٣ میلیون و ٨٦٢ هزار و ٨١١ نفری که در سن کار قرار دارند، ٤٠ میلیون و ١٠٥ هزار و ٨٤٥ نفر همچنان بدون هرگونه فعالیتی هستند و به اصطلاح کار نمی کنند و نقشی در جریان اقتصادی کشور ندارند. همچنین بنا بر گزارش وزارت کار، در فاصله تابستان ٩٢ تا ٩٣ یک میلیون نفر از جمعیت فعال کاسته شده و به صف بیکاران اضافه شده اند. بنا بر همین گزارشات، در این فاصله ٨٠٠ هزار شغل از بین رفته و تعداد افراد دارای اشتغال ناقص در سال ٩٣ از یک میلیون و ٦٨٦ هزار نفر به یک میلیون و ٨٤٩ هزارنفر رسیده است. نکته حائز اهمیت اینکه در روند رشد بیکاری در جامعه، نرخ بیکاری زنان همچنان بیش از ٢ برابر مردان مانده است و جمعیت اصلی بیکار کشور نیز همچنان زیر ٣٠ سال و جوانان هستند.

جنگ بر سر دستمزد، جنگ بر سر بقا

هر روز گزارش جدیدی از خط فقر در ایران انتشار می یابد. جالب است که گفتمان ها تماما بر سر خط فقر است. کسی صحبت از رفاه و یک زندگی انسانی نمیکند، مبادا کارگر زیاده خواه شود. طبق گزارشی منتشر شده از سوی  کانون هماهنگی شوراهای اسلامی کار استان تهران که خود از نهادهای دست ساز دولتی است، در آبان سال ۹۳ متوسط هزینه های یک خانوار چهار نفره براساس قیمتهای دولتی و آزاد از حدود ۲ میلیون و ۸۶۸ هزار تومان تا ۳ میلیون ۲۹۸ هزار تومان در تغییر است.

اما طبق همین گزارش مزد کارگر با احتساب چندرقازی به اسم کمک هزینه مسکن و حق بن و حق اولاد و غیره حداکثر ٨٣٠ هزار تومان ثابت است. البته اگر همین دستمزد را نیز به کارگر بپردازند. مبنای همه این ارقام و محاسبات نیز خط فقر است که بر اساس آن  دستمزد کارگر چند برابر کمتر از  چیزی است که به آن خط فقر میگویند.

حکومت اسید پاشان، حکومت خشونت وجنابت علیه زنان

٢٥ نوامبر، ٤ آذر روز جهانی مبارزه علیه خشونت علیه زن

ریشه نابرابری و تبعیض علیه زنان در سرمایه داری مدرن و صنعتی امروز است. در این سیستم با  تقسیم جنسی انسانها در عرصه تولید به عنوان یک عامل مهم اقتصادی و سیاسی برای تضمین سود سرمایه، زنان تحت ستم و تبعیض قرار میگیرند. در کشورهای پیشرفته، با تلاش جنبش های آزادیخواهانه تبعیض علیه زنان عملا از بسیاری از قوانین جاری عقب زده شده است. اما در کشورهایی با قوانین اسلامی که ضدیت با زن اساس  قوانینشان است، تبعیض علیه زنان بیشتر و بیشتر اشکال خشونت بار بخود گرفته است. از جمله امروز یک کانون دایمی خشونت علیه زن در سطح جهانی، ایران است که سی و چند سال است علیه زنان جنایت میکند. این حکومتی است که سنگسار میکند و بر روی زنان اسید می پاشد و  خشونت علیه زن هویت و جزئی جدایی ناپذیر از قوانین ارتجاعی اسلامی است. در این حکومت دستگاه قضایی و ماشین سرکوب و جنایت حکومت در خدمت این ستمکشی و جنایت قرار دارند

سلامت” مردم نیز فروشی است”

حسن قاضی زاده هاشمی وزیر بهداشت ایران، طی سخنانی از  “حوزه سلامت” به عنوان یک بخش کاملا اقتصادی سخن گفته و از تبدیل شدن آن به “بخش سودآور” برای سرمایه گذاران خصوصی خبر میدهد. در همین رابطه او در سخنانش از پروژه ساخت بیمارستان های زنجیره ای توسط شرکت مپنا سخن میگوید.

این خبر حکایت از رسمیت دادن  آشکار بر بی تامینی و محرومیت مردم  ایران از بهداشت و درمان رایگان و متناسب با استانداردهای شایسته انسان است. بدین ترتیب در ایران تحت حاکمیت جمهوری اسلامی٬ سلامت و درمان مردم نیز فروشی و منبع سود و درآمد است.

کسری بودجه دولت و حمله به معیشت مردم

یک موضوع بحث داغ امروز رسانه های جمهوری اسلامی کاهش قیمت نفت  از سوی عربستان سعودی و کاهش هر بشکه آن به ٨٠ دلار  در بازار بین المللی است. دلیل آن نیز به روشنی اینست که نفت منبع اصلی تامین درآمد حکومت است و بودجه سال جاری دولت روحانی بر مبنای قیمت نفت بشکه ای ١٠٠ دلار بسته شده است. به گفته سخنگوی دولت این کاهش، بودجه سال جاری جمهوری اسلامی را  با کسری مواجه خواهد کرد. و اگر روند کاهش قیمت نفت ادامه یابد، بودجه سال آینده نیز با کسری بسیار شدیدتری روبرو خواهد شد. از جمله بنا بر گزارشات منتشر شده از سوی رسانه های دولتی هر یک دلار کاهش در قیمت فروش نفت، درآمدهای نفتی رژیم را  اندکی بیش از یک میلیون دلار در روز کاهش می‌دهد. و در نتیجه این کاهش اقتصاد جمهوری اسلامی با کاهش قابل توجه درآمدهای ارزی مواجه میشود. این درحالیست که بنا بر همین گزارشات خبری هم از صندوق ذخیره ارزی نیست و خزانه دولت خالی است و به گفته خودشان همان بودجه پیش بینی شده جاری نیز کمتر از هزینه های پیش ببینی شده دولت بوده است.

حکومت اسید پاشان در استیصال

اسید پاشی بر روی زنان، تنها زنان را مورد حمله قرار نداد. بلکه حمله اش به کل مردم و عقب راندن کل جامعه بود. حکومت اسلامی که در بدو روی کار آمدنش با حمله به زنان تلاش کرد که پایه های حکومت خود را بنا کند، امروز بعد از سی و چند سال حاکمیت در اوج استیصالش دست به چنین حمله ای به زنان و کل جامعه می زند تا با ایجاد رعب و وحشت حاکمیتش را از لبه پرتگاهی که در آن قرار گرفته است رها کند. در چنین اوضاعی است که حملات حکومت اسید پاشان اسلامی با موجی از اعتراض در میان مردم و با انزجاری جهانی روبرو شده و این حملات تا همین جا هزینه سنگینی برای حکومت در پی داشته است. مبارزات مردم علیه اسیدپاشی بر روی زنان بطور واقعی فاز جدیدی در فضای اعتراضی جامعه باز کرد. اتفاقاتی که در یک ماه اخیر شاهدش هستیم، اتفاقات مهمی است که اینجا مروری بر آنها می کنیم. زمینه های چنین حملاتی به مردم و اسید پاشی بر روی زنان کدامند؟ ابعاد اعتراضات مردم در برابر این تعرضات چیست و اوضاع به کدام سمت و سو میرود؟ اینها موضوعات مهمی است که میکوشم در اینجا مروری بر آنها داشته باشم.

محرومیت ٨٠٠ هزار کارگر ساختمانی از حق بیمه

کارگران ساختمانی، یکی از بخش های بسیار محروم جامعه اند. دستمزد کم، قرار دادهای موقت و برده وار ، نا امنی شغلی و خطر اخراج هر روزه از کار، عدم ایمنی محیط کار و ناامنی جانی از جمله معضلات دائمی شرایط کار و زندگی این کارگران است. از جمله بنا بر گزارشات منتشر شده دولتی، ٧٠ درصد کل حوادث ناشی از کار که منجر به مرگ و از کارافتادگی کارگران میشود، از میان همین کارگران است. و در حال حاضر ۴٢ درصد از کل حوادث ساختمانی، منجر به مرگ نیروی کار می شود. سقوط از ارتفاع و داربست، برق گرفتگی، گودبرداری ها و زیر آورار ماندن؛ مهم ترین این حوادث است که در حال حاضر می تواند برای نیروی کار شاغل در بخش ساختمان مرگبار باشد.

از همین رو یک موضوع دائمی اعتراض کارگران ساختمانی، قرار گرفتن آنان زیر پوشش بیمه های درمانی است.

تحت فشار مبارزات این کارگران، بنا بر گزارشات دولتی از سال ٨٩ تا سال ٩٢ حدود ٨٠٠ هزار کارگر ساختمانی تحت پوشش “بیمه تامین اجتماعی” قرار گرفتند. و همین گزارشات از خارج ماندن حدود یک میلیون از این کارگران از پوشش بیمه تامین اجتماعی سخن میگوید.

دو لت روحانی و تلاش برای به اتمام رساندن طرحهای ناتمام!

یک کار دولت روحانی، به اتمام رساندن طرحهای ناتمام دولتهای قبلی است. در گزارش عملکرد سالانه اش نیز روحانی بر این واجب تاکید گذاشت. یکی از این طرحها طرح “اصلاح در قانون کار” است. این طرح در زمان دولت احمدی نژاد به میان آمد و با موجی از اعتراض در میان کارگران، عقب رانده شد، اکنون دوباره به موضوع بحث در دولت روحانی تبدیل شده است. کلیات طرح را هنوز جرات نکرده اند بر ملا کنند و در پشت درهای بسته و محرمانه مورد بحث است. در این میان رسانه هایی چون ایلنا و خودی هایشان در جریان موضوع قرار دارند و جزییاتی از طرح از طریق سایت ایلنا انتشار یافته است.

بنا بر جزئیات منتشر شده طرح تغییر کار در این سایت، عمدتا موارد زیر برای تغییر در ان مورد بحث قرار گرفته است: اول اصلاحیه پیشنهادی تبصره‌ ١ ماده ٧ قانون کار که میگوید: “انعقاد قراردادهای موقت صرفا در موارد خاصی که نوع و میزان آن به موجب آیین نامه‌هایی که به تصویب وزیر کار می‌رسد مجاز است”. و همچنین اصلاحیه پیشنهادی تبصره ٢ این ماده صراحت دارد که: “در صورتی که مدتی در قرارداد کار ذکر نشود، در کارهایی که طبیعت آن‌ها جنبه مستمر دارد، قرارداد دائمی تلقی می‌شود و در کارهایی که طبیعت آن‌ها جنبه غیر مستمر دارد، مدت قرارداد تا اتمام کار خواهد بود”.

در حالیکه به نوشته همین سایت، ٩٣ درصد قراردادهای موجود در بازار کار کشور، قردادهای موقت میباشند و نتیجه آشکار این تغییرات، باز گذاشتن هر چه بیشتر دست کارفرما در بیکارسازی کارگران تحت عنوان اتمام قراردادهای کاری و تحمیل شرایط برده وار بیشتر بر گرده کارگران است.

اصلاحیه دیگر در بندهای قانون کار جمهوری اسلامی، اصلاحیه در ماده ٢٧ است که میگوید: “هر‌گاه کارگری در انجام کار تقصیر کند، کارفرما می‌تواند با پرداخت مزایای پایان کار به نسبت هر سال سابقه کار، معادل یک ماه آخرین مزد، قرارداد کار را فسخ کند. صندوق بیمه بیکاری موظف است به محض دریافت تقاضای نیروی کار فسخ قرارداد شده، وی را مطابق آخرین مزد تحت پوشش بیمه بیکاری در آورد و همزمان با آموزش مهارت جدید، زمینه اشتغال وی را با معرفی به کارگاه جدید فراهم سازد».

در تبصره جایگزین پیشنهادی (به جای تبصره ١ و ٢) این ماده قانونی نیز آمده است :”کارفرما می‌تواند به منظور مدیریت مطلوب کارگاه نسبت به تهیه آیین نامه انضباطی که ضوابط آن به تصویب وزارت کار خواهد رسید اقدام کند”.

اسید پاشی کار داعش ایران است

در حالیکه جمهوری اسلامی خود از حجاب به عنوان لبه پرتگاه حکومت اسلامی سخن میگوید، اوباش حزب الله در خیابان ها به روی زنان اسید می پاشند. این جنایات تلاشی است از سوی داعش ایران برای عقب زدن جامعه ای که در آن اعتراض میجوشد. عقب زدن جامعه ای که در آن حجابی نمانده و مبارزه علیه قوانین ارتجاعی اسلامی یک رکن دائمی مبارزات دختران و پسران جوان در ایران است.

این جنایات تا همین جا هزینه سنگینی برای حکومت داشته است. این را در اظهارات ضد و نقیض و غلط کردن هایشان میتوان دید. از جمله درویش پور، عضو دیگری از مجلس با اشاره به طرح مجلس برای حمایت از آمران به معروف و ناهیان از منکر می‌گوید: “بعید نیست که عده‌ای کج فهمی کرده و گمان برده باشند با تصویب این طرح هرکاری مجاز خواهد بود، اما این موضوع نمی‌تواند منطقی باشد. رهبر، امام‌جمعه اصفهان نیز که قبلا گفته بود امر به معروف باید از تذکر لسانی فراتر رود و دیگر وقت ترکه زدن است، امروز به غلط کردن افتاده و میگوید منظور تذکر ناصحانه، مشفقانه و مودبانه است.

کارگران در دفاع از مبارزات مردم کوبانی

جنگ در کوبانی همچنان بشدت ادامه دارد. مردم کوبانی در برابر جانیان داعش قهرمانانه ایستاده اند. در حمایت از این مردم در دهها شهر در ایران تظاهرات گسترده ای علیه جانیان آدمخوار داعش و دولتهای ارتجاعی حامی شان چون ترکیه برپا شده است.

این پاسخ صف انسانیت و آزادیخواهی در برابر یکه تازی های انواع داعش ها و دولتهای حامی آنان از آمریکا و غرب گرفته تا دولتهای ارتجاعی منطقه است. خصوصا چنین مبارزاتی در کشوری چون ایران که خود یکی از دولتهای ارتجاعی منطقه است که در آنچه که در عراق روی داد و در رقابت با آن داعش را جلو آوردند، یک فاکتور سیاسی مهم در این اوضاع است

زانو زدن تانک، توپ، بسیجی در مقابل مدیای اجتماعی

در هفته‌های اخیر مطالب طنزآمیزی تحت عنوان صفات بارز  خمینی در شبکه میدیای اجتماعی به ویژه وایبر دست به دست شد که به موضوع داغی در درون حکومت تبدیل گردید.

احمدی مقدم این اقدام را امنیتی خواند و معاون اول قوه قضاییه  به وزارت اطلاعات روحانی فرصت یک ماهه داد  که این شبکه ها را کنترل کنند.  در همین راستا روز ۳۱ شهریور اسماعیل محبی پور، فرمانده سپاه پاسداران ثارالله شیراز از بازداشت ۱۱ نفر خبر داد.  سپس بحث  فیلترینگ نرم افزارهای واتس آپ و وایبر و غیره داغ شد

جمهوری اسلامی در محاصره ۵۰ میلیون ماهواره

جانشین حفاظت اطلاعات سپاه امام رضای رژیم در گزارشی در سایت این سپاه در مشهد با اشاره به وجود ۵۰ میلیون ماهواره دولتی و غیر دولتی در ایران به شکست حکومت  در جمع کردن ماهواره ها اشاره کرده  و میگوید: جمع نمودن قانونی ماهواره ها توسط نیروی انتظامی جوابگو نیست و باید فرهنگ عدم استفاده از این بلای خانمان سوز در بین مردم نهادینه شود”. او در سخنانش جنگ فرهنگی را به عنوان چهارمین جنگ علیه “ایران اسلامی”  و مهمترین جنگ در شرایط کنونی علیه جوانان اعلام کرده و میگوید: “امروز در جامعه اسلامی شاهد بروز منجلاب فرهنگی هستیم و فضای مجازی، تلفن های همراه و ماهواره ها مهمترین ابزراهای این جنگ توسط دشمنان هستند. ”

کاهش حداقل ٢٠ درصدی حقوق یک میلیون باز نشسته

معاونت نظارت راهبردی ریاست جمهوری در ١٧ تیرماه سال جاری بخشنامه ای را امضا و ابلاغ کرد که بر اساس آن ٢٠ تا ٤٠ درصد از حقوق یک میلیون بازنشسته کاسته میشود. بر اساس این بخشنامه محاسبه اضافه کار در پاداش پایان خدمت و حقوق بازنشستگان نخواهد بود و براساس قوانین سازمان تامین اجتماعی حقوق بازنشستگی برابر با مجموع پرداختی دو سال پایان خدمت تقسیم بر ماه های این دو سال خواهد بود. با این ابلاغیه کارگرانی که ٣٠سال تمام از حقوق و اضافه کاریشان هفت درصد کسر شده است، حقوق دوران بازنشستگی آنان کاهش می یابد. بر اساس بخشنامه جدید دولت، با حذف حق بیمه از اضافه کار بازنشستگان دولتی تحت پوشش تأمین اجتماعی ٢٠ تا ٤٠ درصد کاهش می یابد. این بخشنامه بیش از یک میلیون بازنشسته را در بر میگیرد. ١ میلیون بازنشسته که با خانواده هایشان جمعیت عظیمی هستند که چنین تصمیمی زندگی و معیشتشان را به تباهی بیشتری میکشاند

عملکرد ده ماهه دولت روحانی و طرح “حمایت غذائی اقشار کم درآمد”

یکسال از روی کار آمدن دولت روحانی میگذرد و نوبخت معاون برنامه ریزی و نظارت راهبردی روحانی در نشست خبری روز دوشنبه ٢٦ خرداد از عملکرد ١٠ ماه دولت روحانی و برنامه های آینده معاونت برنامه ریزی سخن گفت.

بخش عمده گزارش نوبخت از عملکرد “ده ماهه” دولت روحانی، گزارش شکست آن در اجرای طرح هدفمند کردن یارانه ها و مخمصه ایست که حکومت اسلامی در برابر مردم و خواستهایشان در آن گیر کرده است. راهکارش نیز با بیشرمی تمام طرح “حمایت غذائی اقشار کم در آمد” یعنی طرح تحقیر مردم گرسنه و درست کردن صف گرسنگان برای گرفتن لقمه نانی از دولت است.

نوبخت میگوید: طی سه مرحله حدود ده هزار و ٤٠٠ میلیارد تومان فقط به توزیع یارانه نقدی بین خانوارها اختصاص یافته است. درحالی که عده ای “انصراف” دادند اما در هر یک از این مراحل ٣٥٠٠ میلیارد تومان یارانه نقدی توزیع کرده ایم. او در ادامه میگوید: “با توجه به این که کل منابع حاصله ٦٢٠٠ میلیارد تومان بود و ما ١٠ هزار و ٤٠٠ میلیارد تومان را به پرداخت یارانه اختصاص دادیم، مبلغ ٤٢٠٠ میلیارد تومان باقیمانده را طبق مجوز قانون از خزانه عمومی برداشت کرده ایم که البته همه آن را هنوز تخصیص نداده ایم.

جنگ بر سر حجاب در حکومت

کنار رفتن حجاب ها و کشیده شدن دامنه این جنبش ، به مدیای اجتماعی، بحث های داغی در درون حکومت براه انداخته است. البته بحث دیگر نه بر سر “بدحجابی” بلکه بر سر حجاب برگیران زنان در ایران است. این جنبشی است که سازمانیابی صف قدرتمندش را در مدیای اجتماعی میتوان به روشنی دید. یک نمونه اش صفحه آزادی های یواشکی زنان است که با باز شدنش هزاران زن معترض به آن پیوستند. در این صفحه زنان بسیاری از شهرهای مختلف و از اماکن عمومی ای چون مترو تهران و جاهای مختلف با برداشتن حجابهایشان و انتشار عکس خود بصورت علنی و با کامنت های اعتراضی شان علیه بیحقوقی زن قد علم کرده و صدای اعتراضشان را علیه حجاب این پرچم رژیم اسلامی بلند کرده اند.

جنبش علیه حجاب چالش مستقیم کل حکومت اسلامی است که حجاب به عنوان یک پایه اصلی آپارتاید جنسی آنرا نشانه می رود

در باره داستان پول گرفتن اسانلو

اخیرا طی برنامه ای تلویزیونی در کانال اندیشه، از سوی مسئولین این شبکه مبلغ صد هزار دلار در اختیار منصور اسانلو چهره شناخته شده و رئیس سابق هیات مدیره سندیکای واحد، قرار گرفت. بدنبال آن ساعتها برنامه مستقیم تلویزیونی گذاشته شد و طی آن منصور اسانلو به عنوان امین آقای “دردانی” جلوی دوربین قرار گرفت. در این برنامه آقای دردانی از همه سرمایه داران و متمولین خواست یک درصد از درآمد خود را به صندوق همبستگی ملی اختصاص بدهند. در این مورد بحثهای کشافی صورت گرفت و تلفن های مستقیم نیز در همین راستا بود.

در مقابل این جنب و جوش ها بحث داغی در میان کارگران و جریانات سیاسی گوناگون برسر این پول، اینکه این پول از یک تلویزیون مرتبط با “تشکیلات پهلوی” به اسانلو داده شده است، از اینکه هدف به فساد کشاندن جنبش کارگری است و بحث هایی از این دست بالا گرفت. رضا شهابی، شاهرخ زمانی و محمد جراحی سه تن از رهبران کارگری از زندان در این رابطه نامه دادند و از منصور اسانلو خواستند که «پول های آلوده ای» را که در برابر دوربین تلویزیون به عنوان «کمک» به او داده شده پس بفرستد و در “صفوف جنبش کارگری” باقی بماند. نقد ما به منصور اسانلو بر این اساس نیست. ما نقد اخلاقی به نفس گرفتن کمک مالی، مرجع کمک کننده و “آلودگی پولها” و غیره نداریم. نقد ما به سیاستهائی است که این بده بستان در چهارچوب و قالب آن صورت میگیرد.
بطور واقعی داستان چیست. اسانلو کجا ایستاده است؟

حجاب برگیران میلیونی زنان

سه شنبه, ٣٠ ارديبهشت ١٣٩٣

معاون اجتماعی ناجای رژیم اسلامی، در شصت و چهارمین جلسه شورای اجتماعی که با شرکت نمایندگان دستگاههای مختلف حکومتی و با موضوع عفاف و حجاب در وزارت کشور برگزار شده، از تذکر به دو میلیون و ٩١٧ هزار زن در ایران که حجاب را زیر پا گذاشته اند، سخن میگوید. به گفته وی  در سال گذشته همچنین از  ٢٠٧ هزار و ٥٣ زن به خاطر “بدحجابی” تعهد گرفته شده و پرونده ١٨ هزار و ٨١ نفرشان نیز به جرم “هنجارشکنی” به مراجع قضایی ارجاع داده شده است.

قبلا هم اخبار مربوط به جدال جانانه زنان معترض با نیروهای امر و به معروفشان و اینکه چگونه زنان با آنان درگیر میشوند و حسابشان را کف دستشان میگذارند را بسیار شنیده ایم.

مصاحبه با شهلا دانشفر: حجاب پرچم اسلام سیاسی است

انترناسیونال: چندی قبل حزب کمونیست کارگری فراخوان لغو حجاب اجباری را داد. در این فراخوان لغو حجاب به تاریخ جمهوری اسلامی ربط داده شده است، می توانید در این مورد توضیح بیشتری بدهید؟

شهلا دانشفر: واقعیت اینست که در ایران حجاب فرهنگ جامعه نیست. رژیم اسلامی از همان آغاز با تعرض به زنان و کل جامعه حجاب را اجباری اعلام داشت. دقیقا از همان آغاز روی کار آمدن رژیم اسلامی، شیپور جنگ بر سر حجاب به صدا در آمد. به یاد دارم که روز ١٧ اسفند ۵٧ (٨ مارس ١٩٧٩)، دو هفته پس از روی کار آمدن رژیم اسلامی و بدنبال فرمان حجاب اجباری توسط خمینی بود که خیابانهای مرکزی تهران و بسیاری از شهرهای دیگر به صحنه اعتراض و راهپیمایی با شکوه هزاران زن و مرد معترض تبدیل شد و بدین ترتیب اولین صف بندی ها در مقابل رژیم اسلامی و قوانین ارتجاعی اسلامی و پرچم آن حجاب اجباری، به نمایش گذاشته شد.

آزادی دستگیر شدگان اول مه امری فوری است

انترناسیونال٥٥٦، ١٩ اردیبهشت

یک موضوع فوری بدنبال روز جهانی کارگر، آزادی دستگیر شدگان این روز است. هم اکنون جعفر عظیم زاده و جمیل محمدی دو تن از هماهنگ کنندگان طومار ٤٠ هزار امضا بر سرخواست افزایش دستمزدها و دو عضو هیات مدیره اتحادیه آزاد کارگران ایران همچنان در زندانند و از تعدادی از دستگیر شدگان سندیکای فلزکار مکانیک خبری نیست.

جعفر عظیم زاده و جمیل محمدی در نیمه شب ١٠ اردیبهشت دستگیر شدند و علت دستگیر شدنشان، فراخوان هماهنگ کنندگان طومار ٤٠ هزار امضا در مقابل وزارت کار بود. جرم این کارگران سخنگوئی اعتراض ٤٠ هزار کارگر بر سر خواست افزایش دستمزدها و اعتراض به تصمیم دولت مبنی بر دستمزدهای ٦٠٨ هزار تومانی است. جرم این کارگران فراخوان به تجمع اعتراضی در روز جهانی کارگر، این روز همبستگی جهانی کارگری است.
اعضای سندیکای فلزکار مکانیک در جریان تجمعی به صورت گلگشت خانوادگی به مناسبت روز جهانی کارگر در ١٢ اردیبهشت در محل برغان تهران دستگیر شده اند که از میان آنان مازیار گیلانی نژاد روز ١٧ اردیبهشت آزاد شد

اعتراضات گسترده علیه حمله به بند ٣٥٠ اوین و درسهای آموزنده اش

١٣اردیبهشت، انترناسیونال ٥٥٥

زمینه های حمله رژیم اسلامی به بند ٣٥٠ اوضاع سیاسی ایران است. این حمله در آستانه اول ماه مه و تحرک گسترده بر سر برپایی آن و در فضای اعتراضی در محیط های کارگری و کل جامعه بود که اتفاق افتاد. از جمله فضای اعتراضی خود زندانها که به کانونهای داغ اعتراض تبدیل شده اند، پیامهای پرشوری که از درون زندانها و به مناسبتهای مختلف بیرون داده میشود و یکی از این زندانها بند ٣٥٠ است، همگی موجب هراس رژیم و زمینه های حمله ددمنشانه حکومت اسلامی به بند ٣٥٠ بود. هدف از این حمله زهر چشم گرفتن از زندانیان و ترساندن جامعه بود. اما با عکس العمل اعتراضی گسترده ای از سوی خود زندانیان و خانواده هایشان روبرو شد و انعکاس اجتماعی وسیعی پیدا کرد و هزینه بسیاری برای حکومت در بر داشت و برایشان گران تمام شد. اکنون آن تعداد از زندانیانی که مورد ضرب و شتم قرار گرفته و به انفرادی های ٢٤٠ منتقل شده بودند، به بند ٣٥٠ بازگردانده شده و رژیم اسلامی ناگزیر به برکناری اسماعیلی رئیس کل زندانهایشان شد. اینها همه عقب نشینی هایی بود که حکومت اسلامی را ناگزیر کرد فورا موضوع را جمع و جور کند تا جلوی گسترش اعتراضات بر سر این موضوع که بطور واقعی شعار زندانی سیاسی آزاد باید گردد را بیش از بیش به جلوی صحنه سیاسی جامعه کشاند، بگیرد و فضای اعتراض را بخواباند.

زنان بخش عظیم نیروی بیکار در ایران

بنا بر خبر منتشر شده از سوی مرکز آمار ایران در پاییز ٩٢، میزان بیکاری زنان دو و نیم برابر مردان بر آورد شده است. تا همین جا خبر تکان دهنده است و ابعاد تبعیض و بیحقوقی علیه زن در جامعه را به نمایش میگذارد. اما ابعاد این فاجعه عظیم تر از آنچیزی است که در این آمار ها آمده است.

در جوامع سرمایه داری، بسیاری از زنان خانه دار که آماده کارند، جزو نیروی بیکار محسوب نمیشوند. خصوصا در سرمایه داری از نوع اسلامی آن که حضور زن در عرصه فعالیت اجتماعی عامل فساد جامعه محسوب میشود، این موضوع آشکار تر خود را نشان میدهد. بگذریم که در آمارهای رژیم اسلامی بسیاری از مشاغل چون کار فصلی، دستمروشی و حتی یک ساعت در کار نیز در نرخ بیکاری در جامعه به حساب نمی آید. از همین رو آمار رژیم اسلامی به هیچوجه بیان کننده ابعاد تکان دهنده و فاجعه بار نرخ بیکاری در جامعه و خصوصا نرخ بیکاری زنان در جامعه را بیان نمیکند

هشت مارس ١٣۵٧ یک روز فراموش نشدنی!

روز ١٧ اسفند ۵٧، (٨ مارس ١٩٧٩)، دو هفته پس از روی کار آمدن رژیم اسلامی و بدنبال فرمان حجاب اجباری توسط خمینی، خیابانهای مرکزی تهران و بسیاری از شهرهای دیگر به صحنه اعتراض و راهپیمایی با شکوه هزاران زن و مرد معترض تبدیل شد. این تظاهرات یک اتفاق سیاسی بود و اولین صف بندی ها را در مقابل رژیم اسلامی و قوانین ارتجاعی اسلامی اش به نمایش گذاشت. این تظاهرات در عین حال نشان داد که یک خصلت مهم انقلاب در حاکمیت رژیم اسلامی، زنانه بودن آنست. در این روز شعار ها شورانگیز بود و جمعیت خشمگین.

 بخاطر دارم که روز ١٦ اسفند بود که خمینی جنایتکار در مدرسه “رفاه” اعلام کرد که زنان کارمند ادارات باید حجاب اسلامی داشته باشند. روز بعد از آن بود که با تعدادی از زنان معترض دیگر سر کار خود نرفتیم و با خبر کردن دوستانمان به دانشگاه تهران رفتیم. من در آن زمان معلم بودم. با جمعی از معلمان و شاگردانم به آنجا رفته بودیم. جمعیتی چند هزار نفره در آنجا بود. با سر دادن شعار، اعتراض خود را اعلام میکردیم.

فاجعه ای به اسم بیکاری

سایت خبری “صراط” گزارشی از جدیدترین بررسی های مرکز آمار جمهوری اسلامی در باره بیکاری و بازار کار در ایران میدهد که قابل توجه است. در بخشی از این گزارش چنین آمده است: “بررسی جدیدترین آمار و اطلاعات ارائه شده از سوی مرکز آمار ایران درباره وضعیت بازار کار کشور نشان می دهد در بهار سال جاری ۶٣ میلیون و ٧١٢ هزار و ۴٢٣ نفر از کل جمعیت کشور در سن کار قرار داشته اند.

از مجموع کل جمعیت ١٠ ساله و بیشتر در سن کار کشور ٢٣ میلیون و ۶٣٧ هزار و ٣٠٩ نفر در گروه شاغلان قرار دارند که دارای فعالیت اقتصادی هستند و ۴٠ میلیون و ٧۵ هزار و ١١۴ نفر نیز غیرفعال بوده اند.”

بنا بر این گزارش ١٢ میلیون از این جمعیت ” غیر فعال” مرد و ٢٨ میلیون نفر آن زن هستند. در این آمار همچنین از اضافه شدن ۵٠٠ هزار نفر بر جمعیت “غیر فعال” کشور از سال گذشته تا پایان بهار امسال صحبت میشود.

خنده آنلاین پاسخ زنان به ارتجاع اسلامی

اینبار در ترکیه

بلولنت آرنیک (Bulent Arinc ) یکی از موسسان حزب عدالت و توسعه اردوغان در ترکیه، این هفته در جشن اسلامی عید فطر گفت: “زن باید عفت داشته باشد. زنان نباید در ملاء عام بخندند و باید ارزشهای اخلاقی را رعایت کنند.

روز چهارشنبه ٣٠ ژوئیه صدها نفر از زنان معترض ترکیه با ارسال تصاویری خندان خود بر روی تویتر، گفته های بلولنت آرنیک را به سخره گرفتند. بدین ترتیب این موضوع با موجی از اعتراض در سطح جامعه و رسانه ها روبرو شد.

لجبازی با نظام

روز ١٩ مرداد جعفر شجوئی عضو “جامعه روحانیت مبارز” و از اعضای مجلس اسلامی گفتگویی با نشریه تماشگران بر سر “حجاب” دارد، که خواندنی است. او در این گفتگو با “خجالت آور” خواندن وضع حجاب در جامعه میگوید:” واقعا انسان بعضی‌ وقت‌ها نمی‌داند چه بگوید و چه کاری انجام دهد. ما جمهوری اسلامی هستیم و اسلامی‌ترین کشور در دنیاییم و به همین دلیل نباید خیابان‌های ما محل جولان بی‌حجاب‌ها و آرایش کرده ها باشد. آنها عمدا دست به چنین کاری می‌زنند تا امنیت را در جامعه کم کنند. به نظر من پوشیدن لباس‌های تنگ و کوتاه و آرایش‌های آنچنانی نوعی لجبازی با نظام است. دقیقا به همین دلیل باید بگیرند‌شان و با شدیدترین مجازات ادبشان کنند.”. بعد ادامه میدهد و میگوید:” اگر بی‌حجاب‌ها بدانند که شلاق در انتظارشان است، خودشان را اصلاح می‌کنند.” آخر سر نیز حرفش را چنین خاتمه میدهد:”بی‌حجاب‌ها پیرمرد ٩٠ ساله را هم از خودبی‌خود می‌کنند، چه برسد به جوانان”! “بی‌حجاب‌ها را باید شلاق بزنند”.

شجونی با همه خرفتی اش خطر کنار رفتن حجاب ها را برای نظامشان خوب دیده و از وحشت جلو آمدن هر روزه و سازمان یافتن این جنبش است که چنین رجز می خواند و با خشم تمام از شلاق کشیدن بر بدن زنان “بی حجاب” سخن میگوید.

اما خودشان هم میدانند که راه به جایی نمی برند. از جمله تا هم اکنون ٢۶ نیروی سرکوبگر و ۵٠ رسانه “فرهنگ سازی” اسلامی شان را بخدمت گرفته اند و این هم عاقبت نظام و اسلامشان است.

سخنان شجونی بیش از هر چیز اعترافی دیگر بر شکست رژیم و قوانین ارتجاعی اسلامی اش در برابر جنبش نوین رهایی زنان و حجاب برگیرانش است. جنبشی اجتماعی که کل نظام را به چالش کشیده و فاصله کوتاهی تا نفی کامل حجاب ها دارد.*

سایت ژورنال:

http://journal-ruzaneh.com

دوشنبه, ۲۰ام مرداد, ۱۳۹۳

کنفرانس “کارگران و انقلابات خاورمیانه” در استکهلم

گفتگو با شهلا دانشفر

انترناسیونال: روز ۶ سپتامبر یک کنفرانس کارگری از طرف کمیته همبستگی بین الملی کارگری در شهر استکهلم برگزار میشود. شهلا دانشفر شما بعنوان سخنگوی کمیته همبستگی کارگری ممکن است بگویید این کنفرانس چه اهدافی را دنبال میکند؟

شهلا دانشفر: این کنفرانس تحت عنوان “کارگران و انقلاب در خاورمیانه”، از طرف کمیته همبستگی بین المللی کارگری – ایران فراخوان داده شده است. یک هدف مهم آن زدن استارت یک همبستگی پایدار کارگری در سطح خاورمیانه و شمال آفریقا است و به نظر من این هدف در این مقطع از تحولات خاورمیانه اهمیت سیاسی فوری دارد. نگاهی به اوضاع سیاسی ایران و تحولات خاورمیانه و کشورهای شمال آفریقا در همین دو سه سال اخیر به روشنی به این سوال و اهمیت شکل گیری چنین همبستگی ای در سطح مبارزات کارگران و مردم این کشورها پاسخ روشن میدهد. سخن از یک خاورمیانه نو است. از یکطرف انقلابات در خاورمیانه و شمال افریقا علیرغم اینکه به تمام اهداف خود نرسیده، منشاء تحولات امید بخشی در جهان بود. تحولاتی که الهام بخش جنبشی که خود را ٩٩ درصدی ها میخواند در برابر توحش سرمایه داری به بن بست رسیده جهان امروز بود. از سوی دیگر نبود افق کارگری و سوسیالیستی و تعریف شده در مقابل خود این انقلابات کمبودهای جدی ای را نشان میدهد که هم بسیار مهم است و هم بنظر من با تلاش رهبران رادیکال کارگری و درس گیری از تجربیات جهانی کارگران قابل برطرف کردن است. در چنین شرایطی بیش از هر وقت نیاز به یک پیوند فعال میان کارگران این منطقه و همبستگی بین المللی کارگری و خصوصا در سطح منطقه خاورمیانه خودرا نشان میدهد.

استخدام محافظ برای قوه قضاییه

3غلامرضا یزدان‌پناه از تصویب استخدام ٢۵٠٠٠ و ۴٩٠ نفر محافظ برای قوه قضاییه خبر میدهد و می گوید ضرورت و وظایف این ٢۵٠٠٠ نفر حفاظت از اماکن قوه قضاییه، کارکنان دستگاه‌های قضایی، اسناد و مدارک، اموال منقول و غیر منقول و نیز تامین امنیت همایش ها و اجتماعات، کنترل مبادی ورودی و خروجی ادارات تحت پوشش قوه قضاییه، برگزاری انتظامات داخل اماکن مرتبط و جلوگیری از ورود افراد غیر مجاز به دستگاه قضایی خواهد بود.

اعتراض کارگران معدن بافق یزد بر سر چیست

اعتراض کارگران بافق یزد از ٢٨ اردیبهشت شروع شده و همچنان ادامه دارد. خبر ها تا همین جان نشانگر قدرت اعتصاب ۵ هزار کارگر بافق یزد است که با خانواده هایشان بخش عظیمی از جمعیت این شهر را تشکیل میدهند و اعتراضات آنان بطور واقعی به موضوع اعتراض کل این شهر تبدیل شده است.

قضیه از این قرار است که در سال گذشته ٧١٫۵ درصد از شرکت های معدن بافق یزد را دولت به صندوق بازنشستگی فولاد واگذار کرد. ٢٨٫۵ درصد از این سهام باقی ماند که آنهم در ابتدای سال جاری در فرابورس به مزایده گذاشته شد و شرکت فولاد خوزستان در این مزایده این سهام را برده است. اکنون کارگران معدن بافق یزد نگران عواقب فروش سهام این معدن و خطر تعدیل نیروی انسانی و بیکار شدنشان از کار هستند. دلیلش نیز به روشنی اینست که خصوصی سازی ها راهی برای بیشتر باز گذاشتن دست کارفرمایان برای کشیدن کاره برده وار از گرده کارگران و تقلیل نیروی کار به حداقل ممکن و بیکارسازیهاست. اعتراض کارگران معدن بافق یزد به طور واقعی به خطر بیکارسازیها و کاهش سطح دستمزد و دیگر مزایایشان در پی خصوصی سازی این معدن است. ضمن اینکه عدم ایمنی محیط کار و قرار گرفتن کارگران این کارخانه و حتی مردم شهر بافق یزد در خطر بیماریهایی چون سرطان و هپاتیت از دیگر مشکلات این کارگران و این مردم است. کارگران معدن بافق یزد اعلام کرده اند که تا لغو کامل این واگذاریها حاضر به شروع کار نیستند.

پاسخ معضل اجتماعی بیکاری، یک جنبش اجتماعی قدرتمند است

گفتگوی حمید حق شناس در برنامه نگاه روز کانال جدید با شهلا دانشفر

حمید حق شناس: این هفته مرکز آمار جمهوری اسلامی آماری را اعلام کرده که گویای رکورد بیکاری در میان زنان است. بر اساس این آمار، بیکاری زنان در حدود ۴۵ درصد است. این آمار به نظر شما دارد از چه سخن میگوید و اثرات اجتماعی آن در زندگی و معیشت زنان و جامعه به نظر شما چیست؟

شهلا دانشفر: جمهوری اسلامی در همه چیز رکورد شکسته است. این رژیم رکورد فقر، گرسنگی، بیکاری و اعدام را شکسته است. الان هم بحث بر سر رکورد در بیکاری زنان در جامعه و سونامی بیکاری است. علت چنین ابعادی از بیکاری نیز روشن است. علت آن اقتصاد به بن بست رسیده جمهوری اسلامی است.

معادن مرگ

گزارش ایسنا خبر گزارشی دولتی در هر ١۶ روز یک معدنچی در معادن ایران بر اثر ریزش معدن و یا سقوط جان خود را از دست میدهد. این آماری است که جاقریان معاون فنی دانشگاه علوم پزشکی لرستان، در مراسم افتتاحیه کارگاه کشوری بهداشت معادن در خرم‎آباد گزارش میکند. بیان کرد: بنابر آخرین آمار در هر ١۶ روز یک نفر معدنچی در معادن کشور بر اثر سانحه ریزش معدن یا سقوط فوت می‌کند.

هولناکتر اینکه صاحبان کار و دولت از وضعیت فاجعه بار معادن و عدم ایمنی آنها مطلع هستند. بارها اتفاق افتاده است که این خطرات از سوی کارگران قبلا گزارش شده است، اما همچنان در اعماق تاریک این “معادن مرگ” کار جریان دارد .

“علت انفعال زنان کارگر” در تشکلهای کارگری

در سایت ایلنا گفتگویی با خانم لیلا بهاری از کارگران کارخانه مخابراتی “نیک برش” تحت عنوان “علت انفعال زنان کارگر” در تشکلهای کارگری آمده که به نظرم موضوع قابل بحث و توجهی است. در این گفتگو خانم بهاری میگوید: “زنان کارگر همواره از لحاظ فکری درگیر مسائل خانه و فرزندان خود هستند و در شرایط فعلی که واحدهای کارگری به ندرت مهدکودک دارند این مشغولیت فکری دوچندان می شود.” او در پاسخ به سئوال ایلنا، علت اصلی این معضل را عدم آگاهی زنان از حقوق قانونی و پذیرفتن محدودیت های اعمال شده از سوی کارفرمایان عنوان مى کند. او میگوید:” بیشتر زنان کارگر متوجه تضییع حقوق خود در محل کار نیستند، چرا که عرف جامعه به آنها قبولانده شرایط موجود تغییر پذیر نیست و بدین ترتیب تبعیض‌های شغلی به آنها تحمیل شده است.” لیلا بهاری در قسمت دیگری از سخنانش در مورد اینکه در بیشتر خانواده‌ها پدرها بطور معمول خود را درگیر نگهداری فرزندان نمی کنند و در نتیجه بعد از اتمام وظایف زن در محل کار، شیفت دوم کار او یعنی رسیدگی به امور منزل و فرزندان آغاز میشود به عنوان مانعی که زن نتواند توان جسمی و ذهنی برای فعالیت در تشکلهای کارگری داشته باشد، سخن میگوید. در آخر نیز او چنین نتیجه میگیرد:” اعتماد به نفس کارگران زن بسیار پایین تر از همکاران مردشان است و همین مساله باعث شده نسبت به حقوق خود آگاهی نداشته باشند و تمامی محدودیت‌ها و کمبودها را طبیعی و فشارهای مضاعف کار منزل و فرزندان را وظیفه شان قلمداد کنند.”

باز هم در باره سونامی بیکاری

 در رسانه های جمهوری اسلامی هر روز آمار جدیدی از ابعاد بیکاری در ایران و خصوصا در میان جوانان، اعلام میشود. از جمله در این هفته خبرنگار اعتدال تحت عنوان بیکاری به عنوان مهمترین دغدعه جوانان و خانواده ها گزارش میکند که در انتهای فاصله سالهای ٨۴ تا ٩٢ جمعیتی معادل ١١ میلیون و ٧٠٠ هزار نفر “تاثیری در اقتصاد نداشته اند. بنا بر همین گزارش در همین فاصله مجموعا ۶.٢ میلیون نفر بر جمعیت غیر فعال کشور افزوده شده است و ۶.۵ میلیون مرد و زن دیگر نیز وارد بازار کار شده اند. این درحالیست که بنا بر همین گزاری برآوردهایشان نشان میدهد که طی ده سال آینده جمعیتی حدود ١٣ میلیون متقاضی وارد بازار کار خواهد شد.”

از سوی دیگر بنا بر همین گزارش طی دو سرشماری سال های ٨۵ و ٩٠ متوسط ایجاد شغل سالانه ١۴ هزار مورد بوده است.