چند گام اساسي در تدارک اول ماه مه

چند گام اساسي در تدارک اول ماه مه

اول ماه مه نزديک است و همه چيز حاکي از وجود حال و هواي جديدي در جنبش کارگري است. فضاي اعتراضي در ميان کارگران بالاتر از هر سال است و فضاي کاملا متفاوتي نسبت به سالهاي گذشته را شاهديم. بحث بر سر خواست افزايش دستمزدها آنچنان داغ است که رنگ خود را بر اين فضاي اعتراضي زده است. طومار اعتراضي کارگران براي خواست حداقل دستمزدها ٤٥٠ هزار تومان در قدم اول و در اعتراض به تصميم دولت مبني بر ١٢٢ هزار تومان بعنوان ميزان حداقل دستمزدها، به جنبش اعتراضي کارگري امروز يک پلاتفرم سراسري و روشن و شفاف داده است. اين طومار در کنار جنب و جوش حول خواست تشکل واقعي کارگري و جمع شدن بيش از سه هزار امضا حول نامه اعتراضي کميته پيگيري ايجاد تشکلهاي آزاد کارگري، بر اين تب و تاب شدت داده است. همه جا بحث بر سر بر پايي تجمعات اعتراضي است. بحث بر سر برگزاري باشکوه اول مه و تجمعات بزرگ در اين روز است. همه چيز نشان از اوضاع جديدي در جنبش کارگريست. امسال شرايط بيش از هر وقت براي برگزاري اول ماه مه جشن همبستگي جهاني کارگري فراهم است، به تدارک اين روز برويم

سازماندهي حزبي در ايران

بخش دوم

محسن ابراهيمي: آيا اين حوزه ها متصلند؟ منفصلند؟ به طور جداگانه با حزب رابطه دارند؟ شكل سازمانيشان مشخصا چيست؟

شهلا دانشفر: طبعا روشن است كه سازماندهي هرمي امروز شكل سازماندهي ما در داخل نيست و به اين اعتبار سياست سازماندهي ما در داخل كماكان سازماندهي منفصل است. اما با توجه به وصل بودن روابط فعالين حزب در دل مبارزات جاري به يكديگر، با توجه به تشكيل جمع هاي تلويزيون و راديو و بوجود آمدن حوزه هاي طراز نوين در اين دوره ، سازماندهي حزب در داخل از حزب مبلغ به حزب مرجع تبديل شده است و شكل سازماندهي آنرا ديگر نميتوان با انفصال يا تمركز توضيح داد

سازماندهي حزبي در ايران

بخش اول

مصاحبه با شهلا دانشفر

دبير کميته سازمانده حزبي

محسن ابراهيمي: به عنوان دبير کميته سازمانده حزب در داخل، لطفا قبل از هر چيز خيلي مختصر اين کميته را معرفي کنيد. اين کميته کي تشکيل شده است؟ ضرورت تشکيل چنين کميته اي چيست؟

شهلا دانشفر: کميته سازمانده حزبي وظيفه ساختن سازمان حزب در داخل را بعهده دارد. اين کميته به يک معني سازمان جديدي در حزب نيست و ما هميشه سازماني براي پيشبرد اين کار در حزب داشته ايم. اما ٥ ماه پيش بود که اين کميته مشخصا با اسم کميته سازمانده حزبي و با تعريف و وظايف روشنتري تشکيل شد و علاوه بر من رفقا فاتح بهرامي، نسرين رمضانعلي، محمد آسنگران و مصطفي صابر اعضاي اين کميته هستند. ضرورت وجود چنين کميته اي کاملا روشن است و در پاسخ به سئوال شما خوبست اين نکته را تاکيد کنم که در شرايط سياسي پر جنب و جوش امروز، در شرايطي که چپ هر روز در جامعه قويتر ميشود و روي آوري به حزب وسيع است، تشکيل کميته اي با وظايف روشنتر و مشخصتر براي پاسخ دادن به اين نياز، مبرم و حياتي بود. عضو گيري وسيع، سازماندهي انبوه و کلان و ايجاد سازماني متناسب با اين سطح از روي آوري به حزب که امروز ما شاهد آن هستيم بيش از هر چيز ضروري کرده بود که يک بار ديگر رئوس کار خود در سازماندهي داخل را مرور کنيم و برنامه عمل دقيقي براي آن داشته باشيم. کميته سازمانده بر اساس پاسخگويي بر اين ضرورت شکل گرفت.

براى ١٨ تير آماده شويم!

براى ١٨ تير بايد خود را آماده کنيم. حکومت اسلامى در موقعيتى ضعيفتر از مضحکه انتخابات بيرون آمده است. دعواهاى داخلى و شکافهاى درونى آن بيشتر شده است. مبارزات مردم عليه مضحکه انتخابات و تجمعات و اعتراضات اين دوره، رژيم را به هراس انداخته است. اکنون رژيم پراکنده تر از هر وقت در مقابل صف اعتراض مردم قرار گرفته است. هيچ راهى براى برون رفت از اين بحران براى رژيم نمانده است. همه ميدانيم که تقلبات انتخاباتى و بيرون آمدن احمدى نژاد در واقع واکنشى بود در مقابل جنبش سرنگونى مردم. اينها صداى انقلاب را شنيدند. از سر استيصال در درون خود کودتا کردند. اما جرات نکردند نيروى سرکوب خود را به خيابانها بکشند. اکنون شاهديم که مردم اين بساط را به تمسخر ميگيرند. جامعه آبستن اتفاقات مهمى است. هيجده تير فرصتى است براى مردم که وسيعا بيرون بيايند. نشان دهند که ديگر نه احمدى نژاد و نه امثال او کارى ازشان ساخته نيست. هجده تير مناسبتى است تا مردم نه بزرگ خود را به رژيم و نتيجه انتخاباتش بگويند. همه شواهد حاکى از اينست که ميتواند ١٨ تير امسال اتفاقات مهمى بيفتد، بايد به تدارک اين روز برويم. بايد خود ما در سير اوضاع نقش ايفا کنيم. در پاسخ به اين مضحکه انتخابات، مردم بايد با بلند کردن صداى اعتراض خود و شعار مرگ بر جمهورى اسلامى، زنده باد آزادى برابرى، نشان دهند که آرمانها و مطالباتشان چيست. دنيا بايد اين پيام را بگيرد. هيجده تير ميتواند عکس العمل مردم به آنچه که اسمش را گذاشتند انتخابات که در آن چند جنايتکار و مشخصا دو جنايتکار تروريست آدمکش و ضد بشر را جلوى آنها گذاشتند، باشد. جامعه بايد با هيجده تير هرچه توده اى تر و کوبنده تر در مقابل جمهورى اسلامى قد علم کند. همچنين هيجده تير جواب مردم به همه اين بيحقوقى ها و محروميت ها و فقر و نابرابرى است.

هيات جمهوري اسلامي بايد از اجلاس آي ال او اخراج شود

نود و سومين اجلاس سالانه سازمان جهاني کار از ١٠ خرداد شروع و تا ٢٥ خرداد ادامه خواهد داشت. در اين اجلاس هياتي از سوي ايران نيز شرکت دارد. هيات جمهوري اسلامي امسال در شرايطي در اين اجلاس شرکت دارد که روابطي حسنه تر از هر سال بين سازمان جهاني کار (آي ال او) و جمهوري اسلامي برقرار است و طي سه سال اخير چندين هيات از سوي دو طرف با يکديگر نشست و گفتگو داشته اند و در آخرين توافقات، خانه کارگر جمهوري اسلامي با قيد بعضي شروط از سوي اين سازمان به عنوان تشکل کارگري به رسميت شناخته شده است. اين مماشات، از سوي کارگران در ايران محکوم است. ما خواهان اخراج هيات جمهوري اسلامي از سازمان جهاني کار آي ال او هستيم.

در حاشيه اعتصاب کارگران پتروشيمي

کارگران سايت ٣ پتروشيمي ماهشهر پيروزي خود را جشن گرفتند

يک حرکت اعتراضي مهم کارگران در دو هفته اخير اعتصاب کارگران سايت ٣ پتروشيمي فن آوران در منطقه اقتصادي ماهشهر بود. کارگران به ٤ ماه دستمزد پرداخت نشده خود معترض بودند و دست به اعتصاب زدند. کارگران توانستند ظرف ٣ روز مديريت را به پاي ميز مذاکره بکشانند، و با قول پرداخت مطالباتشان روز ٢٧ ارديبهشت سر کارشان بازگشتند. اين حرکت اعتراضي انعکاس وسيعي در ميان کارگران پتروشيمي داشت. کل اين مجتمع را به جنب و جوش درآورد. به موضوع بحث در ميان کارگران تبديل شد و در سطح رسانه هاي دولتي انعکاس يافت. در برابر اين فشار کارفرما ناگزير قول پرداخت دستمزدهاي معوقه کارگران در ٥ خرداد ماه را داد و در اين روز ناگزير به وعده خود عمل کرد. اين يک پيروزي بزرگ براي کارگران پتروشيمي ماهشهر بود و کارگران اين پيروزي را جشن گرفتند. اهميت اين حرکت کجا بود و اشکال مهم اعتراضي که بکار برده شد کدامند، موضوعي است مهم که من تلاش ميکنم در اينجا به آن پاسخ دهم

اول مه امسال با شکوه بود

اول مه امسال فضايى متفاوت نسبت به هر سال داشت. اول مه امسال فضاى اعتراض و رنگ چپ و سوسياليسم داشت.

در اول مه امسال کارگران از چند روز قبل به استقبال اين روز رفتند و در و ديوار را با شعارهاى گرامى باد اول مه، زنده باد سوسياليسم پر کردند. يک مشخص کارگران در اول مه امسال خواست افزايش بالاى دستمزد ها بود که در شهرهاى مختلف طرح شد. براى نمونه خواست ٤٥٠ هزار تومان حداقل دستمزد در قطعنامه ها و تراکتها در چندين مراسم مانند تبريز، سنندج و در ماهشهر و آبادان و اهواز طرح گرديد. کارگران کشتى سازى صدرا در بهشهر نيز روز قبل از اول مه طومار اعتراضى با خواست ٤٥٠ هزار تومان را امضا کردند.

يک اتفاق مهم در اول مه امسال در استاديوم ورزشى آزادى روى داد. ١٢ هزار کارگر در استاديوم آزادى، سالن را خالى کردند، شعار دادند، اعتراض کردند، مانع سخنرانى رفسنجانى شدند و خانه کارگر و شوراهاى اسلامى را به رسوايى و شکست کشاندند. مراسم دولتى رژيم در استاديوم آزادى کنفرانس برلين ديگرى براى رژيم بود.

چند گام اساسي در تدارک اول ماه مه

اول ماه مه نزديک است و همه چيز حاکي از وجود حال و هواي جديدي در جنبش کارگري است. فضاي اعتراضي در ميان کارگران بالاتر از هر سال است و فضاي کاملا متفاوتي نسبت به سالهاي گذشته را شاهديم. بحث بر سر خواست افزايش دستمزدها آنچنان داغ است که رنگ خود را بر اين فضاي اعتراضي زده است. طومار اعتراضي کارگران براي خواست حداقل دستمزدها ٤٥٠ هزار تومان در قدم اول و در اعتراض به تصميم دولت مبني بر ١٢٢ هزار تومان بعنوان ميزان حداقل دستمزدها، به جنبش اعتراضي کارگري امروز يک پلاتفرم سراسري و روشن و شفاف داده است. اين طومار در کنار جنب و جوش حول خواست تشکل واقعي کارگري و جمع شدن بيش از سه هزار امضا حول نامه اعتراضي کميته پيگيري ايجاد تشکلهاي آزاد کارگري، بر اين تب و تاب شدت داده است. همه جا بحث بر سر بر پايي تجمعات اعتراضي است. بحث بر سر برگزاري باشکوه اول مه و تجمعات بزرگ در اين روز است. همه چيز نشان از اوضاع جديدي در جنبش کارگريست. امسال شرايط بيش از هر وقت براي برگزاري اول ماه مه جشن همبستگي جهاني کارگري فراهم است، به تدارک اين روز برويم.

دعوا بر سر حداقل دستمزد حاد است

حداقل دستمزد کارگران براي سال ٨٤ از سوي شوراي عالي کار جمهوري اسلامي ١٢٢٠٠٠ تومان تعيين شد. اين در حاليست که خط فقر اعلام شده از سوي جمهوري اسلامي ٣٠٠٠٠٠ تومان است و بنا به گفته مقامات و دست اندرکاران خانه کارگر و شوراهاي اسلامي، با ١٢٢٠٠٠ تومان در ماه امروز تنها ميتوان روزانه ٤ عدد نان و يک گرم پنير و يک گرم سبزي خريد. و در بهترين حالت اگر قيمت ها ثابت بماند کارگر ميتواند ماهيانه ٤ بار به حمام رود.

اين تصميم بيشرمانه و جنايتکارانه رژيم، فقر و فلاکت بيشتري را به کارگران و ميليونها خانواده کارگري تحميل ميکند. سطح نازل دستمزدها و تعيين حداقل دستمزدها به ميزان ١٢٢٠٠٠ تومان هم اکنون به موجي از اعتراض در ميان کارگران دامن زده است. کارگران ميگويند که دستمزد کمتر از يک ميليون پاسخ زندگي ما را نميدهد، کارگران در مبارزه خود امروز دستمزد خود را نه با خط فقر بلکه با کارفرمايان و مديران ميسنجند و حق خود را مطالبه ميکنند. کارگران اعلام کرده اند که امروز به دستمزد کمتر از ٤٥٠٠٠٠ تومان رضايت نخواهند داد و دستمزد کمتر از آن بايد ممنوع اعلام شود. بر سر اين خواست طوماري اعتراضي به راه افتاده است و تا هم اکنون بيش از ٣٠٠٠ کارگر در کاشان با گذاشتن امضاء خود بر زير اين طومار به اين حرکت اعتراضي پيوسته اند و امضاهاي بسياري در تهران و کرمانشاه و دماوند و کرج و شهر هاي ديگر در حمايت از اين خواست جمع شده است و اين حرکت اعتراضي همچنان جريان دارد. اين يک حرکت اعتراضي راديکال و مهمي است که هم اکنون شروع شده است و ميرود به يک جنبش اجتماعي بزرگ تبديل شود. ابعاد اين اعتراضات آنچنان گسترده است که انعکاس آن را در اظهار نظرهاي جوراجور خانه کارگر و شوراهاي اسلامي و هشدار آنان به گسترش اعتراضات کارگري و طرح جلسه فوق العاده براي شوراي عالي کار بر سر تعيين حداقل دستمزد ميتوان ديد. اين عاليجنابان بنا به سياست هميشگي و نقش سنتي و جاافتاده خود دوباره به تکاپو افتاده اند، هشدار ميدهند، در دعواهاي داخلي خود با رژيم نرخ تعيين ميکنند، براي وزير کار خط و نشان ميکشند و با هاي و جنجال بر سر اينکه اين دستمزد کفاف زندگي کارگر را نميکند، ميکوشند دعوا را به توافق سال گذشته خود با دولت بر سر ميزان ٢٠٧ هزار تومان دستمزد و تحقق آن در يک برنامه ٤ ساله محدود نگاهدارند. لب کلام اين آقايان، اجراي توافق سال گذشته و تعيين دستمزد ١٤٤٠٠٠ تومان براي سال ٨٤ است. با فشار اعتراضات کارگران محجوب رقم ٢٠٠٠٠ تومان را به ميان کشيده است

کارگران در سال ٨٣

سال ٨٣ سال پر جنب و جوشى بود. در سال ٨٣ ما شاهد حال و هواى جديدى در جنبش کارگرى در ايران بوديم. مبارزات کارگران در سال ٨٣ به لحاظ اشکال اعتراضات، طرح مطالبات، اشکال سازمانيابى و همبستگى و اتحاد کارگرى شکل تعرضى تر و راديکالترى بخود گرفته و بيش از هر چيز نشانگر رشد گرايش چپ و راديکال در راس اعتراضات کارگرى و در کل جامعه بود.

در همان آغاز سال گذشته، ده روز کمپين و اعتراض براى آزادى دستگير شدگان اول مه در سقز که يک سر اين کمپين در سقز و سر ديگر آن در اقصاء نقاط جهان در استراليا و آمريکا بود، به پيروزى رسيد. کارگران دستگير شده اول مه در ميان جشن و شادى مردم شهر سقز از زندان آزاد شدند و اين پيروزى توازن قواى جديدى از مبارزه کارگران و مردم با رژيم را به نمايش گذاشت. همچنين بيش از يکماه اعتصاب کارگران نساجى کردستان و پايان موفقيت آميز آن، بر فضاى سياسى شهر سنندج و در ميان کارگران در سراسر ايران تاثير زيادى داشت و توانست فصل جديدى در مقابل جنبش کارگرى در ايران بگشايد. کارگران در اين حرکت اعتراضى با خواست حقوق ايام اعتصاب، با تشکيل کميته اعتصاب و ايجاد صندوق همبستگى مالى، با نوشتن نامه خطاب به مردم و کل جامعه و به نهادهاى بين المللى کارگرى اشکال راديکالتر و پيشرفته اى از حرکت و اعتراض را به نمايش گذاشتند و طرح خواست حقوق ايام اعتصاب و عقب نشينى دولت، دوفاکتو مساله حق اعتصاب را به کارفرمايان و دولت تحميل کرد و اين يک پيشروى بزرگ براى جنبش کارگرى بود. مهمتر اينکه در اين حرکت اعتراضى تلويزيون کانال جديد و تبليغات حزب کمونيست کارگرى ايران توانست بر فضاى شهر سنندج و بر اعتراض روز به روز کارگران نساجى کردستان و بر جلب حمايت و پشتيبانى وسيع درميان کارگران از اين اعتراضات تاثير بگذارد و بعد از آن در حرکات اعتراضى ديگرى در چندين مرکز کارگرى ديگر شنيده ميشد که کارگران ميگويند، ميخواهيم حزب به ما رهنمود دهد و ميخواهيم اينجا را هم به نساجى کردستان تبديل کنيم. در واقع اعتصاب کارگران نساجى کردستان و نقش حزب در آن، سرآغاز رابطه جديدى بين حزب و جنبش اعتراضى کارگرى بود. در اين حرکت اعتراضى براى اولين بار علنا و آشکارا در ميز مذاکره با کارگران از اينکه چرا اخبار اعتراضات کارگران در سايتهاى حزب کمونيست کارگرى منعکس ميشود صحبت شد و کارگران با اعتماد به نفس ايستادند و گفتند حقوقمان را بدهيم تا چنين نشود