اعتراض عریان و چالش رژیم اسلامی

به مناسبت هشت مارس روز جهانی زن برنامه های مختلفی در داخل و در خارج کشور برگزار شد. اما یکی از این برنامه ها متفاوت بود و ابعاد انعکاسش و بحث های داغی که بدنبال داشت، بدان ویژگی منحصر بفردی میداد. آنهم اعتراض عریان مریم نمازی در مقابل موزه لوور فرانسه به همراه عالیه المهدی از مصر و آمینه تایلر از تونس بود که این دو نیز چهره های شناخته شده ای در سطح بین المللی هستند. این خبر در  بسیاری از رسانه ها در ایران و در خارج از ایران، در سایت ها و وب لاگها، از سوی جریانات اسلامی و ناسیونالیست و ملی و اسلامی و چپ و رنگین کمان و غیره انتشار یافت  و مرکز بحث و گفتگو قرار گرفت. قابل توجه ترین  آنها انعکاس این خبر در باشگاه خبرنگاران، سایت صدا و سیمای جمهوری اسلامی (خبرگزاری فارسی زبان دنیا)است!!. این خبر با همین مضمون در روزنامه قدس آن لاین در مشهد نیز به چاپ رسیده است. از جمله باشگاه خبری ایران مینویسد:” نمایش اندام جنسی شیوه جدید مبارزه علیه کشورهای دارای جمعیت مسلمان و حکومت های اسلامی است، البته این شیوه مبارزاتی توسط ضدانقلاب خارج نشین برای اولین بار در کنفرانس برلین به کار گرفته شد ! پس از آن تا مدت ها شاهد چنین اقدامی نبودیم تا اینکه اننقلاب مصر و ماجرای ماجده علیا المهدی پیش آمد و پس از آن اقدام زننده گلشیفته فراهانی…”

نگاهی به مبارزات کارگران در سال ٩٢

پایان سال است و سالی که پشت سر گذاشتیم، سالی پر از اعتراض و مبارزه در محیط های کارگری بود. در این سال، اعتراضات کارگری به لحاظ گستردگی، به لحاظ اشکال مبارزه، به لحاظ خواستها و مطالبات، و به لحاظ سازمانیابی، گامهای مهمی به جلو برداشت. نگاهی از نزدیک به مبارزات کارگری در این سال، تصویر روشنتری از موقعیت امروز جنبش کارگری و پیشروی هایش بدست میدهد. پیشروی هایی که میتواند سکوی پرش ما برای گامهای بعدی به جلو باشد. موقعیتی که بیش از هر چیز وزن سنگین جنبش کارگری را در تحولات سیاسی امروز جامعه به نمایش میگذارد. من میکوشم بر روی جنبه های مهمی از این پیشروی ها فوکوس کنم.

امسال نیز جوانان چهارشنبه سوری را به روز اعتراض خود تبدیل کردند.

اخبار چهارشنبه سوری

اخبار رسیده به کانال جدید

امسال نیز چهارشنبه سوری به صحنه اعتراض مردم و خصوصا جوانان با رژیم اسلامی تبدیل شده است. صدای فشفشه و نارنجک و ترقه همه جا بلند است. خصوصا در محلات جوانان به جشن و پایکوبی مشغولند و دختر و پسر با شکستن دیوار اپارتاید جنسی این روز را به روشن جشن و اعتراض خود تبدیل کرده اند. گوشه هایی از خبرها را در زیر می بینید. گفتند ایام فاطمیه است و امسال شدید تر از هر سال است، بساط جشن و شادی بر پاست. جوانان در قیطریه و اکباتان شعار مرگ بر دیکتاتور سر دادند.

در قیطریه مردم شروع کردند از فسمت پارک به طرف سربالایی خیابان وشنگاه، حرکت کردن و شعار میدهند. شادی، رقص، ترقه، حکومت خامنه، لق و تق و لقه و بسیار شلوغ است. شعارهای دیگر بسیجی برو گمشو، مرگ بر دیکتاتور- تمام راهها به قیطریه را بسته اند که مردم به آن سمت نروند. در قیطریه به مردم حمله کردند و دو نفر را دستگیر کرده بودند که به طرف مینی بوس ها ببرند. ٦ نفر از جوانان به مامورین حمله کردند و آن دو نفر را از دست مامورین بیرون کشیدند.

در منطقه قیطریه مامورین جنایتکار رژیم اسلامی با باتوم به سر یک دختر جوان زدند و سر او شکسته است. خانواده او آنجا هستند. منتظرند آمبولانس هستند. بیست دقیقه ای گذشته و راهها را بسته اند و هنوز آمبولانس نرسیده است. مسیر ها را به این منطقه بسته اند. مردم در محل باقی مانده و همچنان در اعتراض هستند و شعار میدهند.

در اکباتان در فاز دوم بین جوانان و مامورین سرکوبگر رژیم درگیری است.

در عباس آباد خیابان اندیشه ، در اندیشه دو و سه جوانان از ماشین هایشان موزیک با صدای بلند پخش میکنندو بساط چهارشنبه سوری و جشن و شادی است.

ماجراهای سفر کاترین اشتون به ایران

یک خبر داغ این هفته سفر کاترین اشتون٬‌ مسئول سیاست خارجی اتحادیه اروپا٬ به ایران و دیدار روز ١٨ اسفند ماه وی با مقامات جمهوری اسلامی بود. جمهوری اسلامی به استقبالش رفت و وی با مقاماتی از حکومت چون حسن روحانی، رئیس جمهور، محمدجواد ظریف، وزیر امور خارجه، علی لاریجانی، رئیس مجلس و علی اکبر ولایتی مشاور امور بین‌المللی خامنه‌ای دیدار و گفتگو داشت. با این سفر بازار بحث در رسانه ها داغ شد و از آغاز فصل جدیدی در روابط ایران و اتحادیه اروپا بحث ها شد. اما سفر کاترین اشتون دو لبه داشت. او ضمن پیشرد مذاکراتش بر سر موضوعات مورد بحث از جمله هسته ای و منطقه و روابط تجاری با ایران و غیره، دیداری هم با به گفته رسانه های حکومتی با ٧ نفر بعنوان فعالین زن از جمله نرگس محمدی،گوهر عشقی و مادرستار بهشتی وب لاگ نویسی که بدست جانیان اسلامی در زیر شکنجه به قتل رسید، داشت. تا در عین حال با پز حقوق بشری فشاری هم بر رژیم اسلامی در مذاکراتشان باشند.

٨ مارس امسال در ایران

قدرت ٨ مارس امسال را در جنب و جوش وسیعی که بر سر برگزاری آن به پا شد میتوان دید. این روز آنچنان جای خود را باز کرده است که حتی جریانات ملی اسلامی را نیز به تحرک انداخت و ناگزیر شدند که تسلیم این روز شوند. بار دیگر شهر سنندج این شهر اول مه ها و هشت مارس ها، درخشید و در تهران نیز مراسم های متنوعی برپا شد. در شهرهای دیگر نیز گرامیداشت این روز در جمع ها و محافلی از زنان و مردان برگزار گردید. این تحرک از قبل از ٨ مارس شروع شده بود و در شهر سنندج نیروی انتظامی رژیم اسلامی تلاش گسترده ای برای جلوگیری از برگزاری مراسم این روز کرد. چندین روز شهر سنندج وضع امنیتی داشت و همه جا نیرو مستقر شده بود. اطلاعات نیروی انتظامی مظفر صالح نیا و شیث امانی دو تن از اعضای هیات مدیره اتحادیه آزاد کارگران را احضار کرده و آنها را نسبت به هرگونه اقدامی از سوی اتحادیه آزاد به مناسبت ٨ مارس و شرکتشان در مراسم این روز هشدار داد و برحذر کرد. نیروی انتظامی رژیم در پنجشنبه ٦ مارس تعدادی از دختران و پسرانی را که در یکی از باغات مسیر جاده‌ دهگلان جمع بودند را به خیال اینکه موضوع جمع شدنشان برگزاری هشت مارس بوده است، مورد حمله قرار داد و ١٥٠ نفر را بازداشت نمود. در چنین کشاکشی هشت مارس در سنندج و تهران و در محافلی از زنان و مردان معترض در شهرهای مختلف برپا شد. یک جنبه مهم دیگر هشت مارس قطعنامه و بیانیه هایی بود که به مناسبت این روز از سوی نهادها، تشکلها، زندانیان سیاسی و چهره های سیاسی شناخته شده، انتشار یافت. از جمله میتوان به بیانیه های دانشجویان دختر دانشگاههای اراک، ندای زنان ایران، کانون نویسندگان ایران، اتحادیه آزادی کارگران ایران، اطلاعیه تعدادی از زندانیان سیاسی در زندان اوین، زندان گوهر دشت و زندان مرکزی تبریز، بیانیه کارگران و فعالین کارگری شهر سنندج، پيام آمينه قادري مادر زانيار مرادي و پیام اسماعيل فتاحي فعال کارگري از زندان  تبريز اشاره داشت. این بیانیه ها تاکیداتی مهم در دفاع از حقوق زن و بعضا محورهای مشترکی داشت. نگاهی به بیانیه های هشت مارس امسال و مراسم های این روز ابعاد مهم آنرا به روشنی بیان میکند.

ملی اسلامی ها و برگزاری هشت مارس

انترناسیونال ۵۴۸، ٢٣اسفند ٩٢

 گزارشی از برگزاری مراسم هشت مارس در تهران را دیدم، با کنجکاوی خبر را دنبال کردم و ببینم خبر چیست. دیدم گزارش از سایت “مدرسه فمنیستی” است و خبر حاکی از این بود که جمعی از زنان به منابست هشت مارس روز جهانی زن، در خیابان هدایت تهران گرد آمده و این روز را گرامی داشته اند. یکباره لیست دعوت کنندگان این کنفرانس توجهم را جلب کرد. “کانون شهروندی زنان” و “موسسه اسلامی زنان” این مراسم را فراخوانده بودند. برایم جالب بود. براستی هیچ کجا مثل ایران نیست. راستها هم در برابر هشت مارس تسلیم شده اند. جنبش رهایی زن و در راس آن چپ و رادیکالیسم آنچنان جلو رفته است که حتی جریانات اسلامی را نیز به جایی رسانده است که از هشت مارس بعنوان روز جهانی زن سخن میگویند. تلاش های بسیاری شده است برای اینکه آلترناتیو دیگری در برابر این روز گذاشته شود. قرار بود روز فاطمه زهرا روز زنشان باشد. مدتی هم تلاش کردند که یک روز من درآوردی چون ٢٢ خرداد را بعنوان روز زن در ایران غالب کنند، ولی هچکدام نگرفت و بالاخره جام زهر را نوشیدند و ناگزیر هشت مارس، را به عنوان روز جهانی پذیرفتند. این خود یک موفقیت است. نشان از عمومیت یافتن این روز مهم و قدرت جنبش رهایی زن دارد.

وحشت رژیم از اعلام میزان حداقل دستمزدها برای سال آتی

 اسفند رو به پایان است و هنوز بحث بر سر احتمالات بر سر میزان حداقل دستمزد سال آتی ادامه دارد. گفته میشود دو هفته قبل این تصمیم روشن شده است، اما رژیم از اعلام میزان حداقل دستمزدها برای سال آتی وحشت دارد. خبرگزاری مهر از تصمیم دولت مبنی بر “افزایش” ٢٥ درصدی دستمزدها یعنی افزایش آن به میزان ١٢١ هزار و ٧٨١ تومان خبر میدهد. به این ترتیب صحبت از حداقل دستمزد ٦٠٠ هزار تومان برای سال آتی است. اما تا آخرین دقایق سال دم بر نمی آورند چون منتظرند که تعطیلات نوروز فرارسد و در فاصله ای که کارگران در تعطیلات بسر میبرند، خبر را انتشار دهند، تا بتوانند بر اوضاع کنترلی داشته باشند و جلوی فوران خشم اولیه آنان را بگیرند. اما همه شواهد حاکی از اینست که سال آتی سال پر جنب و جوشی در جنبش اعتراضی کارگری و نه تنها این بلکه در کل جامعه باشد.

طرح “هدفمند کردن یارانه ها” و بن بست حکومت

با تصویب مجلس اسلامی، مرحله دوم طرح “هدفمند کردن یارانه ها” از آغاز سال آتی به اجرا گذاشته میشود. نکته مهم در اجرای این طرح حذف بخش بسیاری از مردم از شمولیت دریافت چندرغاز یارانه های نقدی و پرداخت آن تنها به سطح معینی از در آمد، و نیز تلفیق یارانه نقدی و کالایی با هم است. این تغییر مقدمه ای برای حذف تدریجی “یارانه های نقدی” و در مقابل افزایش کالاهای حامل انرژی تحت عنوان “اصلاح قیمت ها” است. در بحث هایشان از شیب ملایم افزایش قیمت ها “اصلاح قیمت ها” صحبت میکنند. اما  بالاخره از محل اجرای این سیاست مبلغ ٤٨ هزار میلیارد تومان دولت طی یکسال درآمد نصیبش شود. بنابراین شیب آرام یا تند تصمیمشان اجرای این سیاست و در نتیجه آن  وارد کردن شوک تورمی دیگری به جامعه است. نکته مهم اینجاست که در اجرای این طرح حسابی در گل گیر کرده اند. مهمترین معضلشان نیز موضوع “یارانه های نقدی” است که هر چه میکنند نمیتوانند گردن خود را از وبالش خلاص کنند. البته از همان آغاز و در مرحله اول اجرای این طرح نیز قصدشان پرداخت یارانه نقدی به همگان نبود. گفتند دهک بندی میکنند و هزار بحث به میان آوردند، اما در عمل نتوانستند و اجرایش بر روی دستشان ماند. و به گفته خودشان ناگزیر به پرداخت “یارانه نقدی” به ٧٦ میلیون مردم شدند. اکنون نیز که تصویب کرده اند یارانه نقدی را به خانوارهایی کمتر از “میزان معینی از در آمد” بدهند ، صحبت از این است که به هیچ وجه نمیشود در آمد را ارزیابی کرد. این را عزت الله یوسفیان ملا در ١٣ اسفند جاری در گفتگو با خبرنگار اقتصادی خبرگزاری مجلس گفت. او در رابطه با این موضوع میگوید:” در تهران فردی که حتی با درآمد ماهانه ٥ میلیون مستاجر باشد، زیر خط فقر است”. سپس نتیجه میگیرد که نباید برای پرداخت “یارانه نقدی” سقف درآمدی تعیین کرد و امکان ارزیابی درآمد در ایران را غیر ممکن خواند. یک دلیل مهم این معضل را  غیر واقعی بودن اطلاعات مربوط به وضعیت مردم و غیر ممکن بودن جمع آوری چنین اطلاعاتی دانست.

در توضیح دیگری در مورد اجرای طرح “هدفمند کردن یارانه ها ” غلامرصا مصباحی مقدم  رئیس کمیسیون برنامه، بودجه در خصوص کسانی که یارانه نقدی به آنان تعلق میگیرد، به ٤ سناریو به شرح زیر اشاره میکند: سقف درآمدی یک میلیون تومان که سقف معافیت از مالیات در سال ٩٣ هستند، سقف درآمدی ٥.١ میلیون تومان، ٨.١  میلیون تومان و حتی سقف درآمد تا ٥.٢  میلیون تومان سناریوهای دولت برای شناسایی یارانه بگیران است.

خلاصه کلام اینکه همه این گفته ها به روشنی بن بست رژیم را در برابر طرحی که در مقابل خود گذاشته است، به روشنی نشان میدهد. از جمله  دولت هنوز جرات علنی کردن سقف مورد نظر برای پرداخت “یارانه های نقدی” را پیدا نکرده است. در نتیجه تنها نکته اعلام شده اینست که مرحله دوم هدفمندی یارانه‌ها به خانواده‌های “متقاضی و نیازمند” پرداخت می‌شود. همانجا هم بیشرمانه و مستاصل اظهار امیدواری میکنند که ممکن است خانواده هایی نیازمند باشند و تقاضا هم نکنند.

بدین ترتیب خودشان از خط فقر ٥ میلیون، دو میلیون و هشتصد و دو میلیون و انواع خط فقر بحث میکنند و حالا در مورد سقف در آمد برای افراد نیازمند به “یارانه نقدی: مانده اند و با پیش کشیدن ٤ سناریوی مورد اشاره، دارند مقدمات حذف بخش وسیعی از مردم از لیست گیرندگان یارانه های نقدی را فراهم میکنند. در ٤ سناریوی احتمالی این جنابان نیز جمعیت میلیونی بیکاران که طیب نیا از هشت و نیم میلیون بیکاری سخن میگفت، جایی ندارند. جمعیتی میلیونی بیکاری که از هر گونه بیمه اجتماعی محرومند.

پاسخ ما مردم چیست؟

رژیم اسلامی با حذف چندرغاز سوبسید به برخی کالاهای اساسی مردم و افزایش قیمت کالاهای حامل انرژی و متعاقب آن افزایش قیمت دیگر کالاها، فلاکت بیسابقه ای را به توده کارگران و مردم تحمیل کرده است. اکنون بیش از هر وقت مسئول است که نه تنها یارانه های نقدی را پرداخت کند. نه تنها به مردم سبد کالایی بدهد، بلکه سطح دستمزدها را فورا افزایش دهد. همچنین مردم از سطح معین و قابل قبولی از بیمه های اجتماعی برخوردار باشند. همین امروز کارگران خواست افزایش دستمزد دو میلیون تومان در گام اول را به پیش کشیده اند وباید وسیعا به این حرکت پیوست. خواست افزایش فوری دستمزدها، یک پاسخ مهم کارگران و کل مردم به تهاجم رژیم اسلامی تحت عنوان “طرح هدفمند کردن یارانه ها” و شوک تورمی موجود است. بعلاوه پاسخ مردم جمع شدن حول خواستهای سراسری از جمله درمان و بهداشت رایگان، تحصیل رایگان برای همگان  در تمام سطوح تحصیلی و بیمه بیکاری  برای همه بیکاران آماده به کار اعم از زن و مرد است. ضمن اینکه در برابر گران شدن، کالاهای حامل انرژی و در نتیجه گران شدن دیگر کالاها، قبض های گاز، برق و آب را نباید پرداخت کرد. جنبش نپرداختن قبضها یک گام مهم برای عقب راندن طرح “هدفمند کردن یارانه های” حکومت است.

١٦ اسفند ٩٢