اول مه را بزرگ و با شکوه برگزار کنيم

آزادي محمود صالحي يکي از رهبران کارگري سرشناس در ايران٬ طومار اعتراضي بر سر خواست افزايش دستمزدها با بيش از سه هزار امضا که در آن اعلام شده که کارگران زير بار ٢٠ درصد  افزايش دستمزد کنوني نخواهند رفت و حتي با يک ميليون تومان در ماه نيز نميتوان زندگي اي انساني داشت٬ اعتراضات هر روزه کارگري از جمله اعتصاب هزاران کارگران نيشکر هفته تپه که هم اکنون در جريان است٬ و با لاخره توجه وسيع جهاني به مبارزات کارگران و کل جامعه و پشت سر گذاشتن روزهاي همبستگي جهاني با کارگران ايران همچون  ٦ مارس و غيره همه  و همه فضاي سياسي و ملتهب کنوني را در آستانه فرارسيدن اول مه امسال به نمايش ميگذارد.

در طول سال گذشته ما شاهد اين بوديم که جمهوري اسلامي در تقابل با پيشروي هاي جنبش کارگري و براي عقب راندن طبقه کارگر٬  به سياست سرکوبش شدت داد. کارگر را بخاطر اول مه زنداني کرد٬  براي او حکم شلاق صادر کرد و اين حکم را در چند مورد به اجرا گذاشت٬ چرا که در شرايطي که مراکز کارگري از اعتراض ميجوشد و به حالت انفجاري در آمده است٬ در شرايطي که جنبش کارگري به وزنه سنگيني در سير تحولات جامعه تبديل شده و فضاي راديکال و چپ بر اعتراضات کل جامعه حاکم است٬ رژيم از روزي چون اول مه که روز به خيابان آمدن کارگران و قدرت نمايي اين طبقه است٬ وحشت دارد.  در مقابل همه اين تعرضات، کارگري که حکم شلاق را در موردش به اجرا گذاشته بودند ٬ صداي اعتراضش را بلند کرد. گفت ما کوتاه نمي آييم. گفت مي ايستيم و از افزايش دستمزدش سخن گفت و ما شاهد گسترش هر روزه اعتراضات کارگري بوديم.  در چهارچوب همين سياست بود که در فروردين سال گذشته رژيم اسلامي محمود صالحي يکي از رهبران کارگري سرشناس در ايران  را دستگير و زنداني کرد تا با ايجاد فضاي رعب مانع برگزاري روز جهاني کارگر شود و مبارزات کارگران را عقب براند. اما امسال در نزديکي اول مه تحت فشار اعتراضات و يک کمپين بين المللي گسترده کارگري٬ جمهوري اسلامي ناگزير شد وي را آزاد کند. آزادي محمود صالحي که اتفاقا جرمش برپايي مراسم اول مه بود٬ خود يک پيروزي بزرگ براي کارگران در ايران است و بدون شک تاثيرات خود را بر گراميداشت قدرتمند اين روز خواهد گذاشت.

بعبارت روشنتر اول مه امسال بدنبال حمله رژيم به کارگران و به کل جامعه٬ بدنبال زنداني کردن دهها دانشجو به جرم برپايي مراسم شانزده آذر و بصدا در آوردن صداي اعتراض جامعه با خواستها و شعارهاي راديکالي همچون شعارهاي آزادي٬ برابري٬ هويت انساني٬ زنده باد سوسياليسم٬ جنبش دانشجويي متحد جنبش کارگري و جنبش رهايي زن و … برگزار ميشود. در شرايطي که  در آن ما شاهد يک جنگ هر روزه بين کارگران و کل جامعه در مقابل اين رژيم شلاق و زندان و سنگسار و شکنجه اي، امروز مردم در ايران بيش از هر وقت رژيم اسلامي و کليت اين نظام را به مصاف کشيده اند.  اين را در اعتراضات هر روزه کارگران٬ در شعارهاي دانشجويان که ميگويند ما زن و مرد جنگيم٬ بجنگ تا بجنگيم، جنبش دانشجويي آماده قيام است٬ در تجمع اعتراضي يکماه قبل در آريا شهر در تهران با شعار جمهوري اسلامي نميخواهيم! نميخواهيم! و در رودرويي هر روزه مردم بصورت زير پا گذاشتن قوانين ارتجاعي اسلامي و ايستادن در برابر طرحهاي سرکوب آن  تحت عنوان طرح امنيت اجتماعي و مقابله با بدحجابي و غيره و غيره  به روشني ميتوان ديد.  در دل اين جنگ و رودرويي آشکار است که امروز کارگران در ايران به استقبال اول مه٬ روز همبستگي جهاني کارگري ميروند. در دل اين شرايط است که بحث بر سر برپايي با شکوه اين روز در ميان محافل و جمع هاي کارگري داغ است و همه چيز حاکي از اينست که اول مه امسال ميتواند و بايد به يک روز بزرگ قدرتمنايي از سوي کارگران تبديل شود. بايد خود را براي اين مصاف آماده کرد. بايد به تدارک يک اول مه با شکوه و بزرگ برويم.

نقطه تاکيد ها کجاست؟ جگونه به تدارک اول مه برويم؟

١-  برپايي يک اول مه مستقل و با شکوه امروز بطور واقعي چالش مستقيم رژيم است. با گراميداشت هر چه گسترده تر اول مه  بايد کاري کرد که زنداني کردن کارگر و دانشجو و معلم و صدور احکام زندان و شلاق براي رژيم بهايي بسيار گزاف تر از اين داشته باشد و با تمام قوا باید جمهوري اسلامي را عقب برانيم.

٢ – همانطور که اشاره کردم  وادار کردن جمهوري اسلامي به آزاد کردن محمود صالحي که جرمش برپايي اول مه بود٬ يک پيروزي بزرگ در تحميل به رسميت شناختن  اين روز مهم به رژيم اسلامي است. بايد اين پيروزي را به سکوي پرشي براي برپايي هر چه قدرتمند تر اول مه و تثبيت کامل اين روز به عنوان يک حق پايه اي کارگران در ايران تبديل کرد.

بايد با برپايي مراسم بزرگ و باشکوه اول مه٬ با مارش بزرگ هزاران نفره در اين روز٬ با شعارهاي کارگر زنداني آزاد بايد گردد٬ دانشجوي زنداني آزاد بايد گردد٬ زنداني سياسي آزاد بايد گردد٬ شلاق جرم است و احکام شلاق محکوم است٬ جمهوري اسلامي ٬ اين رژيم شلاق و زندان بايد از سازمان جهاني کار آي ال او اخراج شود و مرگ بر سرمايه داري٬ زنده باد سوسياليسم٬   اول مه امسال را به يک روز اعتراضي بزرگ و به روزي تاريخي در جنبش کارگري ايران تبديل کرد.

٣- در شرايطي که ايران به مرکز تحولات سياسي جهان تبديل شده و توجه جهانيان بيش ازپیش به مبارزات کارگران و مردم در ايران جلب شده است٬ بايد کارگران از مراکز مختلف کارگري با نامه هاي اعتراضي خود به سازمان جهاني کار که اجلاس سالانه اش در پيش است٬ به حضور و پذيرش نمايندگان خانه کارگر و شوراهاي اسلامي  از سوي اين سازمان معترض شوند و خواهان اخراج آنان گردند. نامه هايي که در آن اعلام شده باشد که اول مه حق مسلم ما کارگران است، احکام شلاق و زندان براي کارگران به جرم برپايي اول مه محکوم است و نمايندگان جمهوري اسلامي نمايندگان ما کارگران نيستند و از همه اتحاديه هاي کارگري در سراسر جهان بخواهند که از اين خواست بر حق آنها حمايت و پشتيباني کنند.

در اول مه امسال حزب کمونيست کارگري ايران نيز در ادامه  سياست اعلام شده خود٬ سياست تحميل به انزوا کشاندن جمهوري اسلامي در سطح جهان٬ بر روي  اخراج جمهوري اسلامي از سازمان جهاني کار “آي ال او ” تاکيد گذاشته و براي تحميل آن به سازمان جهاني کار تلاش ميکند. در همين رابطه از سوي کميته همبستگي کارگري حزب کمونيست کارگري ايران  پتي شن اعتراضي اي  با خواست اخراج جمهوري اسلامي٬  اين رژيم شلاق٬ اين رژيم آپارتايد جنسي٬ اين رژيم زندان و سرکوب و اعدام از سازمان جهاني کار و همه مراجع بين المللي بايد اخراج شود٬ بيرون داده شده و در آن از همه سازمانهاي کارگري و انسانهاي آزاديخواه در سراسر جهان خواسته شده است که با امضاي اين نامه اعتراضي همبستگي خود را با مبارزات کارگران و مردم ايران اعلام کنند.

٤- با صداي رسا  اعلام کنيم که اول مه روز ما کارگران است و اجازه نميدهيم که مزدوران خانه کارگر و شوراي اسلامي در همدستي با دولتشان به تقابل با ما به ميدان بيايند. اول مه خيابانها از آن ماست و هر جا که اينها بخواهند بساطي برپا کنند٬ همان بلايي را بر سرشان خواهيم آورد که در دو سال گذشته بر سرشان آورديم و بساطشان را با شعارهايمان و با مارش عظيم اعتراضي مان بر هم خواهيم ريخت.

٥- براي برگزاري با شکوه اول مه خود را سازمان دهيم. در همه جا٬ در همه شهرها و مراکز بزرگ کارگري کميته هاي برگزار کننده اول مه٬ کميته هايي که بخش هاي مختلف کارگري را در خود متحد کند٬ شکل دهيم. با بيانيه ها و تراکتهايمان کل جامعه را به شرکت گسترده در قدرتنمايي بزرگ کارگري در اول مه فرابخوانيم. از هم اکنون قطعنامه ويژه اول مه و شعار ها و پلاکاردهايمان را سازمان دهيم و در و ديوار را با شعارهاي زنده باد اول مه روز همبستگي کارگري٬ برپايي اول مه حق مسلم ما کارگران است، زنداني سياسي آزاد بايد گردد٬ زنده باد سوسياليسم٬ پر کنيم و فضاي شهرها را به رنگ اين روز در بياوريم.

در يک کلام  حرف من اينست که اول مه امسال بايد بزرگ و با شکوه باشد٬ سرخ و راديکال باشد، و با قطعنامه هاي راديکالش کيفرخواست کارگران عليه توحش سرمايه باشد. اول مه بايد يک قدرتنمايي بزرگ از سوي کارگران در برابر رژيم اسلامي باشد. اول مه را بايد در همه شهر ها در خيابانها و مراکز شهرها برپا کرد. بايد مارش اول مه را سازمان داد و سرود انترناسيونال سرود همبستگي کارگري٬ سرود مهم اين روز باشد. در اول مه امسال بايد بار ديگر شاهد اتحاد جنبش دانشجويي٬ جنبش کارگري٬ جنبش رهايي زن و همه جنبش هاي اعتراضي در جامعه عليه توحش اين رژيم سرمايه  باشيم واين اتحاد و همبستگي را در شعار ها و پلاکاردها و در حضور گسترده دانشجويان٬ زنان و بخش هاي مختلف جامعه در مراسم اول مه به نمايش بگذاريم. ملزومات برپايي چنين اول ماه مهي کاملا فراهم است. بايد با چنين چشم اندازي به استقبال آن برويم

انترناسيونال ٢٣٩، ٢٣ فروردين ٨٧.*